Finał indywidualnych Mistrzostw Polski - analiza rozdań
Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.
Rozdanie 18 Rozd. E, po partii: NS |
♠ K4 ♥ Q42 ♦ AQJ ♣ QT973 |
|
♠ JT75 ♥ K5 ♦ KT92 ♣ J52 |
♠ 9832 ♥ AJ7 ♦ 7653 ♣ 64 |
|
♠ AQ6 ♥ T9863 ♦ 84 ♣ AK8 |
W |
N |
E |
S |
– |
– |
pas |
1♥ |
pas |
2♣ |
pas |
2♥ |
pas |
2BA |
pas |
3BA |
pas |
pas/4♥ |
pas |
(pas) |
(pas) |
|
|
|
Obie ręce NS są zrównoważone, istnieją zatem podstawy, aby mimo uzgodnionego koloru starszego zagrać w tym rozdaniu końcówkę w bez atu. Tym bardziej, że kiery są słabiutkie, najlepiej widać to, gdy skonstatuje się fakt, iż każdy z pozostałych trzech kolorów zawiera dużo więcej honorów/miltonów niż potencjalne atuty. I wiedzą to obaj gracze NS, szczególnie otwierający. Kiedy zatem w odpowiedzi na wywiadowcze 2BA e-N-a także partner wskaże układ zrównoważony, ten pierwszy będzie miał mocne podstawy, żeby nie przenosić na kolor uzgodniony, tylko spasować. I to nie tylko dlatego, że gra toczy się w turnieju na maksy – nietrudno wyobrazić sobie przecież pełny rozkład kart, przy którym grający w kiery S będzie musiał oddać cztery wziątki atutowe, podczas gdy 3BA będą z góry, może nawet z nadróbką. Oczywiście nie jest to decyzja zupełnie wolna od ryzyka, przecież S może mieć pustego dubla w pikach, a aktualne figury w tym kolorze – znajdować się w kolorach czerwonych. Bez wątpienia jest to jednak ryzyko warte podjęcia, statystycznie uzasadnione. Także dlatego, iż przy tylko dwóch pikach w ręce odpowiadającego i ogłoszonym przez partnera układzie 5332, najmniej prawdopodobnym dubletonem tego ostatniego jest właśnie pikowy.
Przystolikowa praktyka znakomicie potwierdzi przedstawiony wyżej krótki rys teoretyczny. Grając w kiery, S będzie musiał oddać trzy wziątki atutowe i zadowolić się zapisem 620 punktów. Natomiast w przypadku polecanego kontraktu 3BA(N) tylko absolutnie przecież nierealny wist w ♥7 (!?) pozbawi rozgrywającego jedenastej lewy – gdy WE czym prędzej zdejmą trzy kiery. W rzeczywistości padnie wist pikowy, który gracz N weźmie królem w ręce, wejdzie na stół ♣A i zaimpasuje kara damą. Być może trzeba bowiem będzie zaimpasować czwartego ♣W u W, należy zatem starannie gospodarować dojściami do dziadka. Impas uda się, przeto rozgrywający powróci na stół ♣K, na wszelki wypadek już teraz powtórzy impas karowy, a następnie ściągnie swoje wziątki w kolorach czarnych oraz ♦A. Bez większego wysiłku skompletuje zatem lew 11: trzy pikowe, pięć treflowych i trzy karowe, co da mu znakomity zapis w wysokości 660 punktów, a tym samym bardzo wysoką notę turniejową.
Minimaks teoretyczny: 4BA(NS), 10 lew; 630 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
♣ – 10 (NS);
♦ – 8 (NS);
♥ – 10 (NS);
♠ – 8 (NS);
BA – 10 (NS).