Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 17 Rozd. N, po partii: -	♠ 10 9 6 3 2 ♥ Q ♦ A J 10 2 ♣ A 6 5
♠ A 8 4 ♥ K 10 8 7 ♦ 9 8 6 ♣ 10 9 2		♠ Q 7 5 ♥ A 2 ♦ K 7 5 3 ♣ J 8 7 4
	♠ K J ♥ J 9 6 5 4 3 ♦ Q 4 ♣ K Q 3

Proszę porównać aktualną rękę e-N-a z tą w rozdaniu 13. – tu również odradzamy pierwszoręczne otwarcie 1♠, szczególnie w turnieju indywidualnym; jest to bowiem pewna droga do przelicytowania karty. Bez wątpienia nie każdy partner wykaże się też tak daleko posuniętą ostrożnością, aby na otwarcie 1♠ odpowiedzieć 1BA (zasadniczo forsującym), a potem powiedzieć 2♥, jak przedstawiono to w sekwencji pierwszej. A tak właśnie należy postąpić z aktualną ręką e-S-a, jeśli system dopuszcza tak słabe otwarcia pierwszoręczne. Tymczasem, szczególnie w turnieju indywidualnym, może się zdarzyć, iż w takiej sytuacji partnerzy nie będą nadawali i odbierali na tej samej długości fali; najczęściej S rozpocznie od odpowiedzi 2♥, skończy się więc na końcówce – bezatutowej albo kierowej i wpadce bez kilku.

Za najbardziej racjonalną uważamy sekwencję trzecią, rozpoczętą pasem e-N-a i trzecioręcznym otwarciem jego partnera 1♥. Wprawdzie i tu kuszące będzie dla e-N-a, aby po rebidzie 2♥ e-S-a coś jeszcze powiedzieć, ma przecież znakomitą ♥D oraz dwa asy, kierów jest jednak na linii NS tylko 7, aby przeto wychodziła końcówka w ten kolor, partner musi mieć przynajmniej lekką nadwyżkę i dobrej jakości sześciokart. A z taką kartą często dałby rebid 3♥, zwłaszcza gdy otworzył licytację na trzeciej ręce przed partią.

Oczywiście nie można też będzie specjalnie krytykować e-N-a, gdy po rebidzie 2♥ partnera zdecyduje się na jeszcze jedną zapowiedź pozytywną; będą nią 2BA, które definitywnie już zakończą licytację.

Przeciwko kierowej grze e-S-a W zaatakuje w kolor młodszy. Niestety, przy aktualnej konfiguracji kart, szczególnie kierów, rozgrywający będzie musiał oddać aż cztery wziątki atutowe oraz ♦K i ♣A. Jeśli jednak padnie pierwszy wist w karo i E dostanie się do ręki na ♦K (także gdy nastąpi to w późniejszej fazie gry), gracz ten będzie musiał wyjść w pika, inaczej obie karty tego ostatniego koloru z ręki e-S-a zostaną wyrzucone na kara dziadka; W będzie co najwyżej mógł przebić ostatnią z tych lew swą naturalną wziątką atutową. A to z kolei będzie znaczyło, iż S skompletuje 8 lew, czyli swój kontrakt 2♥ zrealizuje. Tymczasem po odwrocie E w pika (najpóźniej po dostaniu się przezeń do ręki na ♦K) rozgrywający nie tylko będzie na pewno leżał, ale też – gdy pika nie trafi – wpadnie bez dwóch.

Natomiast przeciwko bezatutowej grze strony NS (2/3BA) – po licytacji, jaka będzie miała miejsce – z obu rąk WE padnie wist treflowy. Rozgrywający nie zdoła przedrzeć się ani przez kiery, ani przez piki, przeto będzie mógł wziąć jedynie trzy trefle, trzy kara i jednego pika. Bez najmniejszego wsparcia ze strony broniących skończy się więc na 7 lewach i – w zależności od wysokości kontraktu – wpadce bez jednej albo bez dwóch.

W sumie zatem jest to rozdanie dla posiadającej w nim wyraźną przewagę siły strony NS niebezpieczne; na ogół będzie ona notowała w nim wpadki – od bez jednej do bez trzech (za 4♥). Tymczasem mogłaby wziąć aż dziewięć lew w piki, niestety zagrać akurat w ten kolor nie będzie jej łatwo…

Minimaks teoretyczny: 3♠(NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 7 (NS);

♥ – 7 (NS);

♠ – 9 (NS);

BA – 7 (NS).