Finał Indywidualnych Mistrzostw Polski - analiza rozdań
Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.
Rozdanie 12 Rozd. W, po partii: NS |
♠ Q 9 7 6 4 ♥ K 6 2 ♦ 9 3 ♣ Q 7 3 |
|
♠ A ♥ 10 7 ♦ A K J 7 6 4 2 ♣ J 8 2 |
♠ K 5 ♥ A 8 5 3 ♦ Q 10 ♣ K 9 6 5 4 |
|
♠ J 10 8 3 2 ♥ Q J 9 4 ♦ 8 5 ♣ A 10 |
W |
N |
E |
S |
1♦ |
pas |
1♥ |
pas |
2♦ |
pas |
3BA |
pas |
pas |
pas |
|
|
Standardowa sekwencja, niewymagająca stosowania żadnych nadzwyczajnych środków, prostą drogą wiodąca do optymalnego kontraktu. Przeciwko firmowym 3BA(E) S wyjdzie ♠W, przeto rozgrywający utrzyma się asem na stole i ściągnie wszystkie kara, zrzucając z ręki dwa trefle i trzy kiery. Następnie spróbuje trefla do króla, ale jeśli tylko broniący nie popełnią rażącego błędu w obrzutkach, będzie się musiał zadowolić 10 wziątkami: 7 karowymi, 2 pikowymi i jedną kierową.
Na WE da się też wygrać 5♦ (nikt jednak takiego kontraktu nie zalicytuje!), kiedy to rozgrywający oddałby tylko dwie lewy treflowe.
Minimaks teoretyczny: 4BA(WE), 10 lew; 430 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
♣ – 7 (WE);
♦ – 11 (WE);
♥ – 7(WE);
♠ – 7 (NS);
BA – 10(WE).