Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.

Rozdanie 16 Rozd. W, po partii: EW	♠ 8 ♥ Q 10 8 2 ♦ A 9 7 5 2 ♣ Q 8 7
♠ J 10 6 5 ♥ 6 4 ♦ K 6 ♣ K 10 9 5 4		♠ A Q 9 7 2 ♥ J 9 5 ♦ 10 4 3 ♣ A J
	♠ K 4 3 ♥ A K 7 3 ♦ Q J 8 ♣ 6 3 2

Po trzecioręcznym, ale akurat pełnowartościowym otwarciu E 1♠ S wywoławczo skontruje; znów ma wprawdzie układ 4333 i tylko 13 PC, alei tu przyzwoite miltony, a przy tym znajduje się w założeniach korzystnych. Ponadto i w tym wypadku to w zasadzie jedyna okazja, aby włączyć się do licytacji. Zgodnie z opisem systemu gracz W zastosuje wówczas konwencję kolor plus fit i zalicytuje 3♣. Alternatywą są popularne, w miarę bilansowe 2BA, ale 3♣ należy ocenić wyżej, jako że poinformują one partnera, przy czym W gra. Po 3♣ przeciwnika z lewej N zgłosi 3♥ – z czwórki, wywoławcza kontra partnera przeciwko pikom jest bowiem bardzo często oparta m.in. o cztery karty w drugim kolorze starszym. Otwierający – z układem 4333 i bez nadwyżki honorowej – powie wówczas 3♠ (na dobrą sprawę 3♣ partnera forsują do szczebla 3♠, choć po otwarciu trzecioręcznym można od tego ustalenia odstąpić) i po dwóch pasach licytacja wróci do e-N-a. Ten rzecz jasna może już rozdanie odpuścić i spasować – na zasadzie, iż siły obu stron wyrównane i NS zrobili już w nim swoje, bądź przeciwnie – uznać, że to NS mają przewagę siły (uzasadnione!), zaś on, zapowiadając w poprzednim okrążeniu 3♥, jeszcze się do końca nie odsprzedał. Ma bowiem  również pięciokartowego longera w karach, a generalnie dobry układ 5431. Może przeto jeszcze raz skontrować, także na zasadzie, iż za 3♠ przeciwników strona NS  na pewno nie otrzyma wysokiej noty, nawet jeżeli grę tę położy bez jednej. Racjonalnie jest bowiem przyjąć, iż 3♥(NS) zostałyby w tym rozdaniu zrealizowane. Z aktualną ręką – w układzie 4333 oraz ♠K x x – S nie będzie miał żadnych problemów z dalszą licytacją, ta zatem wygaśnie na kontrakcie 3♠(E) z kontrą. S zaatakuje ♥A K, a w trzeciej lewie zagra ♦D (w drugiej N dołoży lawintalową ♥10), jego partner pobije więc ♦K asem i powtórzy karem. A potem S dostanie jeszcze wziątkę na zaimpasowego ♠K, rozgrywający polegnie przeto bez jednej. Za 200 albo tylko za 100, różnica pomiędzy notami za te zapisy będzie jednak znaczna.

Jeszcze jedna opcja to zapowiedzenie przez e-N-a – wcześniej czy później – 4♥. Końcówkę tę na pewno położy przebitka treflowa, bez niej rozgrywający będzie już jednak miał szansę na sukces; odniesie go, jeśli rozwiąże stosownie kolor karowy (na drugiego króla pod impasem, a trzecią dziesiątkę w ręce E). Dzięki temu na NS wygra się też, nawet z nadróbką, mocno podlimitowe 3BA.

Minimaks teoretyczny: 4BA(NS), 10 lew; 430 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ – 9 (NS);

h – 9 (NS);

♠ – 8(WE);

BA – 10 (NS).