Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.

Rozdanie 9 Rozd. N, po partii: EW	♠ 10 9 7 ♥ 6 ♦ Q 10 8 5 ♣ Q 9 8 4 2
♠ Q 3 2 ♥ J 9 7 4 ♦ A 3 2 ♣ 10 6 3		♠ A J 6 5 ♥ K Q 10 8 5 ♦ J 9 7 ♣ 5
	♠ K 8 4 ♥ A 3 2 ♦ K 6 4 ♣ A K J 7

¹powiedzmy, że jest to bilansowe podniesienie z fitem kierowym (tylko 7 PC, ale fit czterokartowy)

²marny układ 4333, ale duża siła, znakomite honory i duża szansa na posiadanie przez stronę NS koloru uzgodnionego (jako że przeciwnicy uzgodnili kiery)

³możliwość gry w oba kolory młodsze

⁴z układem 4333 i w niekorzystnych założeniach przepych na 3♥ byłby nieco wątpliwy

⁵prędzej już dokona go otwierający – z układem 5431 z singlem treflowym

Na niektórych stołach obiegną jednak 3♣ i kontrakt ten zostanie łatwo zrealizowany, może nawet z nadróbką – gdy przeciwnicy nie wyrobią sobie szybko drugiej wziątki pikowej. E zaatakuje ♥K, więc rozgrywający zabije ♥A, zaatutuje i zagra w kara, zaś po oddaniu im pierwszej lewy karowej obrońcy będą musieli zagrać w piki.

Na wielu stołach po 3♣ strony NS przeciwnicy przepchną się na 3♥ – nawet jeśli nie zrobi tego dysponujący czterokartowym fitem W, to często uczyni to jego partner – z atrakcyjnym układem, w tym singletonem w kolorze przeciwników. NS nie pójdą już raczej na 4♣, choć byłoby to dla nich opłacalne, zaś 3♥ gracz E łatwo zrealizuje. Broniący nie będą bowiem w stanie wyrobić sobie dwóch kar, jest to bowiem w tym rozdaniu kolor zamrożony; ostatecznie więc jedno z kar stołu zostanie wyrzucone na trzynastego pika ręki E.

W protokole rozdania spotkamy więc przede wszystkim zapisy w wysokości 140 dla NS, ale też niewątpliwie 110 po stronie przeciwnej.

Minimaks teoretyczny: 4♣ z kontrą (NS), 9 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (NS);

♦ – 8 (NS);

♥ – 9 (WE);

♠ – 6(NS, WE!);

BA – 7 (NS).