Polski Związek Brydża Sportowego

PZBS

KRS 0000219753, NIP: 525-16-56-918, Organizacja Pożytku Publicznego

konto PZBS: 07 1240 6175 1111 0000 4577 6692

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski


 

Regulamin cyklu, Regulamin cyklu na impy,

 

Wyniki i klasyfikacje znajdują się na stronach operatora KMP - BridgeSpider Sp. z o. o.

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski - https://bridgespider.com/kmp

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski na impy - https://bridgespider.com/kmpimp

 

Archiwum, 2010201120122013, 20142015, 2016, 2017KMP 2018, KMP 2019KMP 2020KMP 2021KMP 2022 KMP 2023

 

 


 

KMP 11/2015 - analiza rozdań

Spis treści
KMP 11/2015 - analiza rozdań
Rozdanie 2
Rozdanie 3
Rozdanie 4
Rozdanie 5
Rozdanie 6
Rozdanie 7
Rozdanie 8
Rozdanie 9
Rozdanie 10
Rozdanie 11
Rozdanie 12
Rozdanie 13
Rozdanie 14
Rozdanie 15
Rozdanie 16
Rozdanie 17
Rozdanie 18
Rozdanie 19
Rozdanie 20
Rozdanie 21
Rozdanie 22
Rozdanie 23
Rozdanie 24
Rozdanie 25
Rozdanie 26
Rozdanie 27
Rozdanie 28
Rozdanie 29
Rozdanie 30
Rozdanie 31
Rozdanie 32
Rozdanie 33

Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.

Rozdanie 3
Rozd. S,
po partii: EW
A 10 3
6 4 2
J 6
A 10 9 7 6
 
K J 9 7 6 5
8 7
K 5 2
8 4
rozd. 3 Q 8 4
A 5
Q 10 8 7
K J 5 3
  2
K Q J 10 9 3
A 9 4 3
Q 2
 

W

N

E

S

1

2

3

3

4

pas

pas

pas

 

Obronne 4 będą zapowiadane, ale bardzo rzadko, WE są tu bowiem w założeniach niekorzystnych, żadna z rąk graczy tej linii nie zawiera też krótkości.

Na dużej większości stołów listopadowego turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2015 ostatecznym kontraktem będą przeto 4(S). Powiedzmy, iż gracz W zaatakuje w uzgodnione piki, rozgrywający zabije wówczas A w dziadku i powinien natychmiast wyjść stamtąd treflem, by spróbować wyrobić ten kolor. Na pewno nie uda mu się bowiem przebić na stole dwóch kar, ponadto druga z tych przebitek bardzo często spotkałaby się z nadbitką (bądź z przebitką wyprzedzającą ze strony W – atutem wyższym niż dziadkowe).  Obrońca E wskoczy K (rozgrywający może rozważyć dołożenie z ręki D, by odblokować ten kolor i zostawić sobie możliwość impasu W na stole) i – powiedzmy – powtórzy pikiem. S przebije w ręce, na wszelki wypadek 9, po czym, zagra w atu, załóżmy, że E zabije A i zagra trzeci raz w piki. S pobije w ręce wysokim atutem, następnie zaś puści karo wkoło, karową kontynuację zabije A w ręce i ściągnie D. Okaże się, że atuty były rozłożone 2–2, przeto teraz wystarczy zgrać D, przebić na stole karo i ostatniej karty tego koloru pozbyć się na A.

Są też inne warianty rozgrywki, a przede wszystkim obrony, bardziej kąśliwe niż przedstawiony wyżej. Np. gracze WE mogą otworzyć kara, zmusić przeciwnika do przebicia trzeciej rundy tego koloru w dziadku i zagrozić mu ewentualnością zagrania w kara po raz czwarty. S powinien jednak wszystkie te problemy przezwyciężyć, i to nie tylko dlatego, że kiery dzielą się 2–2 (może  po prostu zagrać na szybkie zaatutowanie i nic nie da mu się zrobić). Nawet jeśli broniący zaczną grać w kara (E w trzeciej lewie, po wskoczeniu K) i potem zmuszą rozgrywającego do przebicia w dziadku trzeciej lewy tego koloru (gdy E zabije K asem), to ten ostatni ściągnie do końca kiery i ustawi gracza E w prostym treflowo-karowym przymusie.

Najpopularniejszym wpisem w turniejowym protokole tego rozdania będzie 420 dla NS, minimaksowe 200 dla tej strony trafią się w nim co najwyżej sporadycznie.

Minimaks teoretyczny:  4(WE) z kontrą, 9 lew;  200 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7 (NS);

– 7 (WE);

– 10 (NS);

– 9 (WE);

BA – 7 (NS).