Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.

Rozdanie 11 Rozd. S, po partii: -	♠ 3 ♥ Q 6 3 2 ♦ J 9 8 5 2 ♣ Q 5 3
♠ A 8 7 6 5 ♥ A K 10 4 ♦ 7 ♣ 8 7 4		♠ K Q 9 4 2 ♥ 8 5 ♦ A 3 ♣ J 9 6 2
	♠ J 10 ♥ J 9 7 ♦ K Q 10 6 4 ♣ A K 10

¹blokujące

²aby zaakcentować dobrą rękę, której bezpośredni skok na 4♠ nie przyrzekałby

³cuebidowe, partner może być silniejszy

⁴graczowi E chodziło jednak tylko o wskazanie dobrej ręki na końcówkę

Standardowa gra kończąca, którą osiągnie w tym zapewne rozdaniu każdy duet linii WE. Przeciwko tej grze N zaatakuje karem, więc rozgrywający zabije dziadkowym asem, dwa razy zaatutuje, wyeliminuje kiery i kara i odejdzie treflem. Nic dlań korzystnego się jednak nie stanie, przeto będzie musiał oddać trzy wziątki treflowe, i zrobi jedynie swoje. W protokole rozdania winny znajdować się zatem tylko i wyłącznie minimaksowe wpisy w wysokości 420 dla WE.

Minimaks teoretyczny:  4♠(WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 8 (NS);

♥ – 7 (WE);

♠ – 10 (WE);

BA – 8 (WE).