Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.

Rozdanie 7 Rozd. S, po partii: obie	♠ A65 ♥ K863 ♦ 74 ♣ 7432
♠ QT9873 ♥ 74 ♦ A985 ♣ 5		♠ KJ ♥ T952 ♦ 32 ♣ KJ986
	♠ 42 ♥ AQJ ♦ KQJT6 ♣ AQT

Nasz System:

¹ można też zacząć od 1♦

² układ 6–4 i nie najgorsze piki pozwalają na wejście z przeskokiem

³ kontra negatywna

⁴ forsing do końcówki kolorem przeciwnika, w pierwszym czytaniu wywiad bezatutowy

⁵ cóż innego ma powiedzieć biedny N?

albo:

¹ można też zacząć od 1♦

² układ 6–4 i nie najgorsze piki pozwalają na wejście z przeskokiem

³ kontra negatywna

⁴ forsing do końcówki kolorem przeciwnika, w pierwszym czytaniu wywiad bezatutowy

⁵ cóż innego ma powiedzieć biedny N?

Wspólny Język:

¹ układ 6–4 i nie najgorsze piki pozwalają na wejście z przeskokiem

² kontra negatywna

³ to powinno być wskazanie silnego trefla na karach

⁴ zatrzymanie pikowe, nie ma natomiast ani dużego układu, ani fitu karowego

W ostatniej sekwencji S powinien pokazać kara (a nie licytować koloru przeciwnika 3♠), parter może bowiem mieć fit w tym kolorze oraz układową rękę. Teraz jednak wszystkie drogi prowadzą do 3BA(N). Gracz ten trzyma bowiem kolor przeciwnika, i to trzecim asem, który daje mu możliwość odcięcia od ręki słabego gracza W. Rzeczywiście, gdyby ten ostatni – jak można się spodziewać na podstawie przebiegu licytacji – posiadał lepsze piki, np. ♠K D W x x x czy chociażby ♠K D x x x x, ♦A znajdowałby się wówczas w ręce jego partnera. 3BA(NS) byłyby wtedy wykładane, i to z nadróbką czy nawet nadróbkami. Rozgrywający zabiłby bowiem drugą rundę pików (jeśli tylko nie obawiałby się, iż wejście 2♠ nastąpiło z pięciokartem) i wytrącił ♦A (bezpikowemu już graczowi E). Miałby wówczas szansę na zdobycie nawet jedenastu wziątek.

Teraz jednak E wyjdzie ♠K i powtórzy ♠W, którego jego partner przejmie ♠D. A potem W dojdzie do ręki na ♦A i ściągnie pikowe forty. Bez dwóch, 200 dla WE – taki właśnie będzie najpopularniejszy wpis w turniejowych protokołach tego rozdania.

Na linii NS wychodzi natomiast siedmioatutowe 5♦, zapowiedzenie takiej gry pozostawiam jednak wyłącznie licytacyjnym superorłom. Nieco bardziej prawdopodobne jest zalicytowanie siedmioatutowej końcówki w kiery, raczej z ręki S. Położy ją wyłącznie wist i kontynuacja pikowa. Powiedzmy, że rozgrywający przepuści obrońcy E ♠K, a jego kontynuację ♠W pobije na stole ♠A. Teraz – aby nie stracić atutowej kontroli nad kolorem pikowym – będzie mógł co najwyżej dwa razy zaatutować. A następnie zagra w karo. Po dojściu ♦A W wyjdzie jednak trzeci raz w piki, zmuszając rozgrywającego do zrobienia przebitki honorem w ręce. A to wypromuje obrońcy E wpadkową wziątkę na ♥10. Wynika z tego, że kiedy ♦A ma W, do zrealizowania końcówki kierowej konieczny jest podział atutów 3–3. Chyba że… przeciwko kontraktowi 4♥(S) obrońca W nie zaatakuje pikiem, tylko wyjdzie w singla treflowego. A wówczas kontrakt będzie mógł nawet zostać zrealizowany z nadróbką!

Minimaks teoretyczny: 5♦(NS), 11 lew; 600 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8(NS);

♦ – 11(NS);

♥ – 9(NS);

♠ – 7 (NS);

BA – 7 (NS).