Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.

Rozdanie 16 Rozd. W, po partii: EW	♠ 4 ♥ T72 ♦ KT63 ♣ J8653
♠ Q6 ♥ AJ98653 ♦ Q752 ♣		♠ AKJ8753 ♥ Q4 ♦ J9 ♣ Q9
	♠ T92 ♥ K ♦ A84 ♣ AKT742

¹ wprawdzie karta zawiera aż sześć przegrywających, takie właśnie otwarcie uważam za optymalne (ze względu na olbrzymi potencjał wygrywający); 3♥ oceniam jako zapowiedź zbyt pasywną, także 1♥ nie jawi się jako zbyt atrakcyjna alternatywa

albo:

¹ wprawdzie karta zawiera aż sześć przegrywających, takie właśnie otwarcie uważam za optymalne (ze względu na olbrzymi potencjał wygrywający); 3♥ oceniam jako zapowiedź zbyt pasywną, także 1♥ nie jawi się jako zbyt atrakcyjna alternatywa

I tak przeciwko otwarciu i kontraktowi 4♥ N wyjdzie najprawdopodobniej w singla pikowego. Rozgrywający weźmie tę lewę na stole i wyjdzie stamtąd kierem. Najprawdopodobniej blotką – na singlowego albo drugiego ♥K w ręce N. Oczywiście wchodzi też w rachubę zrezygnowanie z impasu – zanim zobaczy się przed e-S-em króla – aby nie oddać zaimpasowego ♥K, dwóch kar i przebitki pikowej. Na pewno statystycznie uzasadnione jest jednak zagranie na impas, chociażby dlatego, iż zagranie atutów z góry wcale nie gwarantuje realizacji gry. Kiery mogą się przecież dzielić 3–1 z trzecim królem.

Po zagraniu w drugiej lewie ze stołu ♥4 od S wyskoczy singlowy król i już rozgrywający będzie dysponował czternastoma wziątkami – siedmioma kierowymi i siedmioma pikowymi. Jeżeli zaś w drugiej lewie z dziadka zostanie zagrana ♥D (na szansę ♥K x albo ♥K x x bez dziesiątki u e-S-a, równą tej wspomnianej wyżej), sprawa się skomplikuje. Rozgrywającemu pozostanie wówczas zabicie tej lewy ♥A, ściągnięcie też ♥W i kontynuowania kierem. Poza ♥10 powinien wówczas oddać dwa kara i zrobić tylko swoje. Chyba że N po dojściu atutem zagra nie w karo, tylko w trefla, wówczas zostanie zrealizowany nielicytowany szlemik.

Podobnie dziać się będzie po każdym innym wiście niekarowym: jeśli (po dostaniu się do dziadka ♠A) rozgrywający zagra ♥4 – weźmie 14 lew, jeśli zaś rozpocznie kiery damą, zdobędzie ich tylko 10 (lub 12).

Na niejednym stole 4♥ gracza W zostaną jednak przelicytowane na ostatniej ręce przez e-S-a 5♣ (korzystne założenia!). Już ta zapowiedź może zostać przez gracza E skontrowana, wówczas S wpadnie tylko bez jednej, za 100 (odda pika, kiera i karo). Chyba że po ♥A W wyjdzie mało roztropnie w pika – wówczas rozgrywający ustawi go w końcówce w karowo-kierowym przymusie i zrobi swoje (!).

Nawet jednak, jeśli gracz E znajdzie w sobie dostateczną ilość odwagi i wyobraźni, by nie skontrować 5♣ e-S-a, tylko w zamian przepchnąć się na 5♥, jego partner nie będzie raczej rozgrywającym tego kontraktu, N przelicytuje go bowiem 6♣. I dopiero te, z kontrą E, staną się kontraktem ostatecznym i zostaną położone bez dwóch, za 300.

W protokole rozdania spotkamy więc zarówno zapisy 710, 680 i 620 dla WE – za kontrakty kierowe, jak i tylko 100 i 300 dla tej strony – za superopłacalne obrony przeciwników treflami.

Na zakończenie ciekawostka – gdyby w ten czy inny sposób doszło do kontraktu 4♠(E), położy go jedynie nierealny wist w atu, zrywający cenną linię komunikacyjną tym kolorem pomiędzy rękami WE. Po oczywistym ♣A rozgrywający zrobiłby już swoje, wziąłby bowiem osiem lew pikowych (w tym treflową przebitkę w dziadku) oraz dwa kiery. A może nawet zrobiłby nadróbkę, kiedy bowiem po przebiciu w pierwszej lewie trefla na stole wyszedłby stamtąd blotką karo, N – aby nie dopuścić do nadróbki – musiałby wskoczyć ♦K (!) i wyjść w atu. Kiedy bowiem pierwszą lewę karową musiałby wziąć S – na asa, to po jego zagraniu w atu, E ściągnąłby wszystkie pozostałe piki i mógłby ustawić e-N-a w karowo-kierowym przymusie transportowym (ang.stepping stone squeeze) bądź – w zależności od swojej woli – w karowo-kierowym przymusie wpustowym, na wist spod ♥10.

Minimaks teoretyczny: 6♣(NS) z kontrą, 10 lew; 300 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (NS);

♦ – 8 (NS);

h – 11 (WE!);

♠ – 9(WE);

BA – 5 (WE).