Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ 10 ♥ A K J 8 6 5 ♦ A 9 6 4 ♣ 9 7
♠ A K Q 5 2 ♥ 10 3 ♦ 5 2 ♣ 8 6 5 2		♠ J 7 6 3 ♥ Q ♦ K Q J 3 ♣ A K J 3
	♠ 9 8 4 ♥ 9 7 4 2 ♦ 10 8 7 ♣ Q 10 4

¹jest czterokartowy fit kierowy, ale też marniutki układ 4333 oraz popartyjne założenia

²zapowiedź z bilansu, lekkie niedolicytowanie tej ręki (W tak samo zalicytowałby z układem 5♠332, a 5♠422 czyni sporą różnicę)

³nadwyżka honorowa, układ z singlem kierowym oraz pewność, iż na linii WE znajduje się (co najmniej) dziewięć pików

Oczywiste podniesienie do końcówki, a całościowo takaż sekwencja, będzie więc ona powtórzona na większości stołów październikowego turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2015. A jeśli nawet zdarzą się też inne licytacje, w zasadzie każda z nich powinna doprowadzić do kontraktu 4♠(W). Przeciwko tej grze N zaatakuje ♥A, po czym wyjdzie najprawdopodobniej w zalawintalowane przez partnera trefle. Rozgrywający zabije na stole ♣A, zgra ♠A K, wyjdzie z ręki w karo, zaś po utrzymaniu się figurą w dziadku wróci do ręki ♠D (dopiero teraz trzeci raz atutując!) i ponowi stamtąd karem. Jeśli N wskoczy ♦A, na kara wylecą z ręki dwa trefle, jeżeli zaś karo drugi raz przepuści, straci wziątkę na asa. Tyle tylko, że nawet wówczas W będzie musiał oddać trefla – na damę, zrobi więc tylko jedną nadróbkę. I właśnie minimaksowe 650 dla WE będzie też zdecydowanie najpopularniejszym wpisem w turniejowym protokole tego niezbyt interesującego rozdania.

Minimaks teoretyczny:  5♠(WE), 11 lew;  650 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (WE);

♦ – 8(WE);

♥ – 8 (NS);

♠ – 11 (NS);

BA – 6(NS,WE!).