Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.

Rozdanie 25 Rozd. N, po partii: EW	♠ 3 ♥ 10 4 3 ♦ A 8 7 2 ♣ A K J 9 4
♠ J 10 ♥ A J 8 7 ♦ K 10 9 6 3 ♣ 10 5		♠ K Q 7 6 2 ♥ K 9 5 ♦ J 5 ♣ Q 3 2
	♠ A 9 8 5 4 ♥ Q 6 2 ♦ Q 4 ♣ 8 7 6

Nasz System:

¹można też rozpocząć od 1♦

²S nie spasuje na wznawiającą kontrę partnera, od razu określa więc charakter swej ręki

³naturalne, nieforsujące

Wspólny Język:

¹S nie spasuje na wznawiającą kontrę partnera, od razu określa więc charakter swej ręki

²teraz W musi spasować, jego ręka jest zbyt słaba na kontrę (po wejściu partnera 1♠)

³możliwe zgłoszenie naturalnych 2♣

albo:

¹S nie spasuje na wznawiającą kontrę partnera, od razu określa więc charakter  swej ręki

²teraz W musi spasować, jego ręka jest zbyt słaba na kontrę (po wejściu partnera 1♠)

³skoro W w poprzednim okrążeniu spasował, teraz powinien powalczyć, ma w końcu w kolorze partnera dwa honory

Idealna równowaga siły: obie strony mają tu po 20 PC, a jedynym kolorem uzgodnionym są tu trefle linii NS. Nic przeto dziwnego, że przy grze utrzymywać się będą obie pary: NS w 1BA i 2♣, zaś W w 2♦, 2♠ i – także – 1BA.

Teoretycznie rzecz ujmując, najwyższymi kontraktami możliwymi w tym rozdaniu do zrealizowania, są 2♦ i 2♥ na WE. W kiery nie będzie ona często grywać, zaś w kara – istotnie ma do oddania tylko dwa trefle, pika oraz dwie wziątki atutowe (naturalne, bez konieczności zrobienia przebitki pikowej). Natomiast do położenia gry 2♠(E) konieczny jest pierwszy wist karowy i albo przepuszczenie pierwszej lewy przez e-N-a, albo zabicie jej asem i powtórzenie karem (bez ściągnięcia choćby jednego trefla!). Potem S zabije asem co najwyżej drugą lewę pikową i wyjdzie treflem. Po każdym swym dostaniu się do ręki treflem N będzie zagrywał karem (nie wolno mu przeto po ♣K zgrać też ♣A!), wskutek czego jego partner dostanie jeszcze dwie wziątki atutowe – na wypromowane ♠8 i ♠9. Elegancka i pełna wyobraźni obrona, na pewno zatem nie zostanie ona znalezionana przy każdym stole. WE wygrają natomiast łatwo 1BA, a tylko pierwszy wist treflowy pozbawi tę stronę nadróbki.

Jeśli zaś chodzi o kontrakty strony NS, to wskazany w licytacji wist pikowy położy 1BA(S) bez dwóch. Broniący wezmą wówczas trzy piki, cztery kiery oraz ♣D. Nieco lepiej będzie się grało e-N-owi w trefle, kiedy to jedynie pierwszy wist kierowy definitywnie pozbawi go ósmej wziątki. Ponadto po wzięciu pierwszej lewy ♥W, bądź ściągnięciu przez obrońców trzech kierów (w ostatniej z nich W utrzyma się ♥A) drugi broniący będzie musiał wyjść w atu. Potem, po dostaniu się do ręki ♦K powtórzy treflem  i rozgrywający weźmie tylko siedem lew: cztery trefle w ręce, karo, pika oraz jedną przebitkę kara na stole.  Gdyby rozgrywający znał rozkład, mógłby zastawić na broniących groźną pułapkę. Otóż gdy po odebraniu trzech kierów W wyszedłby w atu, N pobiłby w ręce ♣A, wszedł na stół ♠A i zagrał stamtąd ♦D. W musiałby położyć na nią króla, rozgrywający zabiłby asem, zaś E musiałby odblokować się ♦W (!). Dzięki temu jego partner dostałby się do ręki ♦9 i powtórzył treflem…

W protokole rozdania spotkamy niewysokie wpisy po obu jego stronach: 90 i 100 dla NS oraz 50, 90, 110, 120 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 2♥(WE), 8 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 8 (WE);

♥ – 8(WE);

♠ – 7 (WE);

BA – 7 (WE).