Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.

Rozdanie 28 Rozd. W, po partii: NS	♠ K J 10 9 7 6 ♥ Q 9 8 4 2 ♦ 5 ♣ 2
♠ ♥ K J 10 5 3 ♦ A K Q 10 ♣ A 6 4 3		♠ 5 4 ♥ A 7 ♦ 9 7 6 3 ♣ Q J 10 8 7
	♠ A Q 8 3 2 ♥ 6 ♦ J 8 4 2 ♣ K 9 5

¹we Wspólnym Języku kusi otwarcie 1♣, karta jest jednak niezwykle układowa, a renons w pikach zwiastuje licytacje dwustronną (chyba że to partner ma ten kolor), warto więc jak najszybciej zacząć naturalny opis posiadanych walorów

²takich pików nie można nie pokazać, natomiast wejście tym kolorem na szczeblu jednego zmyliłoby partnera co do charakteru ręki e-N-a

³kontra negatywna– na kolory młodsze, karta wprawdzie trochę za słaba, jako że zapowiedź ta przesądza grę na szczeblu trzech, niemniej w treflach ładny, sekwensowy longer, wartość ręki i bezpieczeństwo odzywki podnosi też drugi as w kolorze partnera

⁴ wywoławcze, dążenie do gry własnej, W nie dopuszcza ani trochę ewentualności zagrania przez przeciwników 4♠ z kontrą

⁵inwit wielkoszlemowy (w pikach na pewno renons), W oczekuje, iż z ♥A oraz ♣K D partner będzie wiedział, co zrobić

⁶swoją dotychczasową licytacją E pokazał już mniej więcej, co ma w karcie

⁷skoro partner skoczył w niekorzystnych założeniach na 4♠, N wie, że musi bronić do końca

⁸nie można ryzykować szlema, przecież nie musi to być kontrakt impasowy (partner może mieć np. ♥D x oraz ♣K D W x x)

Powyżej jedna z wielu sekwencji możliwych do wystąpienia w tym układowym, dynamicznym rozdaniu. Na ogół gracze NS wytropią w swych rękach znakomicie sfitowane piki, zaś E wskaże umiarkowaną co do siły rękę na kolorach młodszych. W oparciu o tę informację oraz uzgodnienie trefli W zapowie szlemika w ten kolor, tym bardziej iż będzie pewien, że w pikach występuje na jego linii pełne wyłączenie. NS, zwłaszcza N – po wrzuceniu przez partnera 4♠ – będzie bronił do upadłego, mimo niekorzystnych założeń. WE nie pójdą już na pewno w 7♣, z punktu widzenia decydenta (W) może im przecież brakować np. ♥A…

Obrona 6♠ okaże się bardzo opłacalna – NS odbiorą tylko karo i trefla, WE wpadną więc bez dwóch, za 500. Nawet po optymalnych wistach w atu – pierwszym oraz po dostaniu się E do ręki kierem – ograniczających przeciwnika do jedynie dziewięciu wziątek atutowych W znajdzie się w przymusie na trzy kolory, skutkiem czego będzie zmuszony umożliwić rozgrywającemu wyrobienie sobie 10. lewy: albo na kiera, albo na ♣K, albo na ♦W. Wpadka wyniesie zatem jedynie bez dwóch. W protokole rozdania pojawią się przeto przede wszystkim zapisy za wpadki na pikowe obrony strony NS – w wysokości 500, ale też bez wątpienia 200 i 800.

Minimaks teoretyczny:  7♠(NS) z kontrą, 10 lew; 800 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 13 (WE);

♦ – 11 (WE);

♥ – 10 (WE);

♠ – 10 (NS);

BA – 7 (WE).