Rozdanie 20; rozdawał W, obie po partii.

Rozdanie 20 Rozd. W, po partii: obie	♠ K 9 5 ♥ A K 10 5 ♦ 10 9 8 3 ♣ Q 6
♠ A J 6 ♥ Q 8 2 ♦ A K Q ♣ A 10 8 4		♠ Q 8 7 3 2 ♥ 6 4 ♦ J 6 5 ♣ J 9 5
	♠ 10 4 ♥ J 9 7 3 ♦ 7 4 2 ♣ K 7 3 2

¹karta nieco zbyt słaba na popartyjną kontrę wywoławczą

²transfer na piki

Na większości stołów turnieju licytacja powinna wygasnąć w kontrakcie 2♠, także wtedy, gdy N skontruje wywoławczo otwarcie 1♣:

¹negat, 0–6 PC

²transfer na piki

Przeciwko 2♠(W) N zaatakuje ♥A, a po otrzymaniu od partnera demarki, w drugiej lewie najprawdopodobniej zagra w karo. Tak czy owak, broniący wezmą tylko cztery lewy: dwie kierowe, pikową i jedną treflową, rozgrywający zawsze bowiem zdoła dwukrotnie zaimpasować ten ostatni kolor. Najpierw odda jednakże drugiego  kiera, przebije w dziadku trzecią rundę tego koloru i zrobi impas ♠W w ręce. Potem zaś ściągnie ♠A oraz ♦A K D, wejdzie do dziadka ♠D i zagra stamtąd ♣W na impas. Po wzięciu tej lewy ♣D N wyjdzie w kolor czerwony, rozgrywający przebije więc na stole i zrobi drugi impas treflowy. W ten sposób skompletuje należne mu dziewięć wziątek.

Standardowym wpisem w protokole tego rozdania będzie zatem minimaskowe 140 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 3♠(WE), 9 lew, 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 7  (WE);

♥ – 7 (NS);

♠ – 9 (WE);

BA – 7 (WE).