Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.

Rozdanie 15 Rozd. S, po partii: NS	♠ A K Q 8 5 4 ♥ A 8 5 4 ♦ 8 ♣ Q 4
♠ J 10 3 ♥ K Q 3 ♦ J 9 3 ♣ K 10 5 2		♠ 7 6 2 ♥ J 10 9 2 ♦ 7 6 4 ♣ 7 6 3
	♠ 9 ♥ 7 6 ♦ A K Q 10 5 2 ♣ A J 9 8

¹według zaleceń licytacji naturalnej sekwencja: rebid 2♣, a potem pokazanie kar na szczeblu trzech wskazuje lepszą kartę niż rebid karowy, a potem zgłoszenie 3♣, oczywiście obie mówią o układzie 6♦–4♣

²czwarty kolor

³układ 6♦–4♣ i ręka nadwyżkowa, wyklucza trzy piki (bądź skład 2–2–5–4 bez zatrzymania kierowego, acz na Zachodzie z taką kartą licytuje się raczej 2♠, szczególnie z drugim honorem w tym kolorze)

⁴6⁺♠

⁵pokazanie sześciu kar, dobry kolor, brak stopera kierowego

⁶z taakimi pikami trzeba koniecznie grać w ten kolor, gdyby jednak e-N-owi chodziło jedynie o końcówkę, skoczyłby na 4♠ już w poprzednim okrążeniu (po 3♦ partnera), jego aktualna sekwencja wskazuje zatem lepszą rękę, a więc co najmniej lekkie zainteresowanie szlemikiem

⁷N przekazał intencje szlemikowe, a ponieważ chce grać w piki i tylko w piki, musi mieć w nich odpowiednio silny kolor, niekoniecznie jednak pełny, S daje przeto atutowy inwit szlemikowy (N wie, że partner ma w tym kolorze singlową blotkę), dysponuje bowiem pięknymi, wysokimi honorami oraz prawie pełnym longerem karowym, z bilansu rozdania oraz posiadanych przez siebie honorów wie przy tym, iż partner musi mieć wysoką figurę kierową (gdyby S miał jeszcze ♥K, dałby inwit cuebidem 5♥, aby otworzyć drogę do wielkiego szlema, gdyby N posiadał pełne piki [ten ostatni nie mógł odpowiedzieć na otwarcie 1♦ skaczącym zniesieniem 2♠, nawet gdyby system na to pozwalał, miał bowiem z boku cztery kiery (zaś S mógł posiadać cztery kiery i krótkość pikową)]

⁸z ♠A K D N inwit partnera ochoczo przyjmuje

Jak widać, w rozdaniu wychodzi nawet wielki szlem, i to w bez atu, oszacujmy jednak, jak dobrym kontraktem jest w nim szlemik: karowy i pikowy (7BA wygrywa się dzięki szczęśliwym układom w karach i – szczególnie – w pikach). Załóżmy, że przeciwko każdej z tych gier padnie wist kierowy – w jedyny kolor nielicytowany przez stronę NS w znaczeniu naturalnym [choć przeciwko 6♠(N) E może też wyjść w trefla, nawet spod króla, dążąc do wytrącenia dojścia do stołu tym kolorem, gdyby znajdujący się tam longer karowy wymagał wyrobienia przebitką]. Rozgrywający 6♦, gracz S zabije kiera asem i ściągnie ♦A K D. Jeśli kara podzielą się 3–3 bądź 4–2 z drugim waletem, szlemik będzie już gwarantowany – S będzie kontynuował ♠A K D, zrzucając z ręki kiera i trefla, po czym – gdy piki nie podzielą się 3–3 – zagra ♣D na impas. I nawet gdy manewr ten się nie powiedzie, będzie już dysponował 12 wziątkami (sześć kar, trzy piki, kier i dwa trefle). Jeżeli natomiast okaże się, iż trzeba oddać lewę atutową (któryś z obrońców miał bowiem ♦W x x x), S ściągnie ♠A K D (posiadacz ♦W musi też mieć co najmniej trzy piki), po czym zagra z dziadka ♣D – z nadzieją na cud w tym kolorze (♣K 10 sec u E albo ♣K tamże, a singlowa albo druga ♣10 w ręce jego partnera). Mogą też spadać ♠W 10 sec – pod dodatkowym warunkiem rzecz jasna, że posiadacz tej konfiguracji ma też tylko dwa kara. Pozwala to oszacować łączną szansę na sukces kontraktu 6♦(S) na około 60%. To po wiście kierowym, po każdym innym jest ona dużo większa, może nawet odłożyć się ♦W x x x, a piki podzielić 4–2, wraz z dodatkowymi szansikami daje to nieco ponad 70%. Szlemik karowy z ręki e-S-a jest przeto w tym rozdaniu kontraktem jak najbardziej prawidłowym.

Teraz kontrakt 6♠(N) – rozgrywający także pobije kiera asem i ściągnie ♠A K D. Przy podziale atutów 3–3 (bądź 4–2 z ♠W 10 sec) gra będzie już absolutnie gwarantowana, z dużymi szansami na nadróbkę. Kiedy zaś okaże się, iż piki są rozłożone 4–2 (bez ♠W 10 sec), rozgrywający zagra w kara i odniesie sukces, gdy kolor ten podzieli się 3–3, zdąży bowiem wtedy wyrzucić z ręki wszystkie trzy blotki kierowe (a potem jeszcze trefla). Szlemik zostanie też wygrany przy ♦W x (a czasem nawet i singlowym!), acz jedynie przy niektórych konfiguracjach karowo-pikowych (łatwo je wytropić). W pewnych okolicznościach – np. gdy W ma cztery piki i dwie blotki karo – kontrakt położyłby jedynie wist treflowy, gdyby król tego koloru leżał za asem. Generalnie, po ataku treflowym trzeba zrobić impas, po zabiciu pierwszej lewy ♣A na stole, byłoby już bowiem w zasadzie konieczne, aby piki dzieliły się 3–3 (kara mogłyby być natomiast rozłożone dowolnie).

Wziąwszy pod uwagę powyższe konfiguracje i prawdopodobieństwa ich wystąpienia, szansa na zrealizowanie kontraktu 6♠(N) – wbrew być może pierwszemu wrażeniu – jest nawet trochę większa niż prawdopodobieństwo wygrania 6♦(S). Jeszcze lepsze byłoby rzecz jasna 6♠(S)!

Szlemik (jakikolwiek) nie będzie tu jednak łatwy do licytacji, przede wszystkim dlatego, iż obaj gracze NS posiadają w longerze partnera singletona. Zaprezentowana sekwencja jest jednak jak najbardziej logiczna i tym samym możliwa do przeprowadzenia przy stole. Jedno jest pewne – prawie każdy duet NS będzie tu grał w piki, więc protokół rozdania zdominują zapisy 710 oraz 1460 dla NS, z przewagą tych pierwszych. Teoretycznego minimaksa rozdania – 2220 dla NS za zrealizowanie szlema w bez atu – nie osiągnie zapewne żadna para, chyba że w sposób mniej czy bardziej przypadkowy.

Minimaks teoretyczny:7BA(NS), 13 lew; 2220dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 11 (NS);

♦ – 13 (NS);

♥ – 10 (NS);

♠ – 13(NS);

BA – 13(NS).