Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.

Rozdanie 24 Rozd. W, po partii: -	♠ A K 9 2 ♥ 7 ♦ J 10 8 7 6 5 4 ♣ K
♠ J 10 ♥ Q 9 ♦ A Q 9 3 2 ♣ Q 8 4 3		♠ Q 4 3 ♥ A K 10 5 3 2 ♦ K ♣ A 9 7
	♠ 8 7 6 5 ♥ J 8 6 4 ♦ ♣ J 10 6 5 2

¹karta zbyt słaba na pierwszoręczne otwarcie

²też wątpliwe otwarcie, niemniej układ 7–4 to zazwyczaj potęga

³forsing kolorem przeciwnika

⁴kara i zrównoważony układ zdecydowanie przemawiają za 3BA, dubel pikowy – wprawdzie składający się z dwóch honorów, ale mimo to niekonstytuujących pełnego stopera bezatutowego – za 4♥

Będą więc grane obie końcówki, częściej chyba jednak kierowa. Liczba lew wziętych przez rozgrywającego kontrakt bezatutowy W zależy od pierwszego wistu. Jeśli N rozpocznie pikiem, jego partner dostanie się potem do ręki na ♥W i broniący ściągną pikowe forty. Gracz W odda zatem kiera i trzy piki, zrobi więc tylko swoje. Po karowym rozgrywający weźmie już natomiast nadróbkę, i to pomimo teoretycznych kłopotów z komunikacją, leci bowiem singlowy ♣K.

Dużo gorzej będą wyglądały perspektywy kontraktu 4♥(E), choć też wiele zależy tu od pierwszego wistu. Po ataku treflowym rozgrywający nie wstawi oczywiście ze stołu damy, po licytacji będzie bowiem wiedział, że ♣K znajduje się u e-N-a. Następnie E ściągnie ♥D K A i odda jedynie wziątkę atutową oraz dwa piki. Swoje będzie jednak niezagrożone.

Po pikowym będzie dużo, dużo trudniej – N weźmie bowiem pierwszą lewę ♠K, pośle do przebitki karo (gdyby partner miał w tym kolorze singla, zaatakowałby weń na pierwszym wiście), zostanie dopuszczony powtórnie na ♠A i ponowi karem. Aby nawet w takich okolicznościach zrobić swoje, rozgrywający będzie musiał przebić w ręce asem atu, a następnie wyjść stamtąd blotką kierową (przedtem wolno mu będzie ściągnąć ♠D) i koniecznie zrobić na stole impas dziewiątką (!). A następnie zgrać ♥D, przejść do ręki ♣A, ściągnąć ♥K, dostać się do dziadka ♣D (na asa spadnie od e-N-a ♣K) i dopiero teraz na ♦A pozbyć się z ręki ostatniego trefla. Trudne to niesłychanie, ale możliwe do przeprowadzenia – po pierwszych dwóch lewach rozgrywający będzie bowiem w stanie rozczytać, iż układ ręki e-N-a to 4–1–7–1, zatem ♣K jest w jego ręce singlowy, zaś statystyka nakazuje zaimpasować waleta atu w pierwszej rundzie koloru. No, ale tak głębokiej analizy nie przeprowadzi na pewno każdy zawodnik E. Kontrakty 4♥(E) będą więc zarówno realizowane, jak i przegrywane, zaś to pierwsze w ogromnej większości zdarzy się po ataku treflowym. Po pikowym zaś i opisanej wyżej optymalnej obronie wielu rozgrywających będzie leżeć.

W protokole rozdania spotkamy przeto zwycięskie dla strony WE wpisy 400, 430 i 420, ale też dużo wpadkowych 50, a pewnie i 100 po stronie przeciwnej.

Minimaks teoretyczny: 5BA(WE), 11 lew; 460 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (E!);

♦ – 7  (WE);

♥ – 10 (WE);

♠ – 7 (NS);

BA – 11 (WE).