Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.

Rozdanie 30 Rozd. E, po partii: -	♠ T42 ♥ 62 ♦ T75 ♣ AK652
♠ Q73 ♥ Q97 ♦ J864 ♣ QT4		♠ 9865 ♥ AKJT ♦ A2 ♣ J87
	♠ AKJ ♥ 8543 ♦ KQ93 ♣ 93

Kolejne niespecjalnie interesujący częściuch, najczęściej licytacja wygaśnie w tym rozdaniu na szczeblu 2♣. Przeciwko tej grze E zaatakuje ♥A K W, więc rozgrywający ostatnią z tych lew przebije, wyjdzie karem do mariasza, a potem najprawdopodobniej zagra trzy razy w trefle. Nawet gdyby W odblokował się ♣A – aby lewę tego koloru wziął jego partner, a ten ostatni zagrałby następnie czwarty raz w kiery, aby spędzić rozgrywającemu ostatni atut, to potem, po kolejnym dostaniu się do ręki ♦A, nie miałby do ściągnięcia żadnej forty. Rozgrywający mógłby więc nawet zrobić nieudany impas pikowy, a i tak miałby swoje: cztery trefle, dwa kara i dwa piki.

Gdyby W grał 1BA – być może z ostrą, maksową kontrą e-N-a – to po naturalnym ataku blotką treflową poległby bez jednej, za 50 (100). Wziąłby bowiem tylko trefla, cztery kiery i ♦A. Zaś broniący łatwo wzięliby cztery trefle, dwa piki oraz karo.

W protokole spotkamy więc przede wszystkim zapisy 50, 90 i – rzadko! – 100 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 2♣(NS), 8 lew; 90 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 7 (NS);

♥ – 7 (WE);

♠ – 7 (S!);

BA – 6 (NS, WE!).