Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 17 Rozd. N, po partii: -	♠ K872 ♥ 95 ♦ JT84 ♣ QJT
♠ A5 ♥ J86432 ♦ Q96 ♣ 54		♠ 43 ♥ AKQT7 ♦ AK ♣ K763
	♠ QJT96 ♥ ♦ 7532 ♣ A982

Nasz System:

¹ W znów odejdzie na 5♥, tyle że tym razem w ataku [oczywiście, w poprzednim okrążeniu gracz ten mógł powiedzieć coś innego, np. zgłosić konwencyjny inwit albo co najmniej inwit z fitem kierowym (w zależności od ustaleń 2BA albo 2♠)]

albo:

¹ powiedzmy, że jest to inwit do końcówki z fitem kierowym

² w ten sposób N pokazuje przyzwoite podniesienie z fitem pikowym

³ w tym wypadku E sam powie 5♥, szczególnie że partner po 4♠ e-S-a spasował, obawiając się, że obrona 4♠ będzie dla przeciwników opłacalna; tymczasem z jego punktu widzenia szanse na zrealizowanie 5♥ są ogromne

Wspólny Język:

¹ naturalne, nieforsujące

² porządne podniesienie z fitem pikowym

³ mimo wszystko szlemika raczej nie widać

⁴ ale 5♥E na pewno powie – aby je wygrać; zdaje sobie bowiem sprawę z tego, że obrona 4♠ będzie na ogół opłacalna

Rzeczywiście, 4♠ strony NS zostałyby położone tylko bez jednej, z kontrą za 100, 5♥(WE) zostanie natomiast łatwo zrealizowane. Drugi pik z ręki E zostanie bowiem wyrzucony na ♦D i rozgrywający odda jedynie dwa trefle. Opłacalne byłoby zatem nawet 5♠(NS), na taki krok nie zdecyduje się jednak zbyt wiele duetów tej linii. W protokole rozdania spotkamy zatem przede wszystkim wpisy 450 dla WE, obronne 300 – za 5♠(NS) z kontrą bez dwóch – też jednak bez wątpienia od czasu do czasu się trafią.

Minimaks teoretyczny: 5♠(NS) z kontrą, 9 lew; 300 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 6 (NS,WE!);

♦ – 8(NS);

♥ – 11(WE);

♠ – 9 (NS);

BA – 10 (WE).