Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.

Rozdanie 23 Rozd. S, po partii: obie	♠ Q985 ♥ Q3 ♦ 762 ♣ QJT7
♠ 632 ♥ T876 ♦ A5 ♣ AK83		♠ A ♥ KJ52 ♦ J943 ♣ 9652
	♠ KJT74 ♥ A94 ♦ KQT8 ♣ 4

¹ marne wartości, wysokie honory i nic w karach, zatem mimo czterech atutów - pas

Kolejne 3♠, tym razem na linii NS. Otwierający z nadwyżką honorową w składzie 5431 może sobie pozwolić na inwit, lecz jego partner – z kiepskimi miltonami – zaproszenia tego nie przyjmie. Przeciwko 3♠(S) W zaatakuje oczywiście ♣A, ale w drugiej lewie powinien zmienić atak na pika albo na kiera. Po utrzymaniu się ♠A E odwróci w karo (na jego trefla E zrzuciłby bowiem z ręki kiera), a W pobije figurę karową asem i powtórzy pikiem. Rozgrywający utrzyma się wtedy w ręce i zagra kiera do dziadkowej damy. E pobije ją królem i – powiedzmy – wyjdzie treflem. S przebije w ręce, zgra ♥A, przebije w dziadku kiera i wyjdzie stamtąd karem. Gdyby E posiadał drugiego ♦W, rozgrywający ściągnąłby teraz ♦D 10 i przebił na stole czwartą rundę tego koloru. Teraz zaś zrobi wprawdzie impas ♦10 w ręce i zgra ♦D, ale W lewę tę przebije. Dojdzie zatem do wpadki bez jednej. Aby zrobić swoje, S musiałby w drugiej rundzie kar zrobić w ręce impas ósemką (!), a następnie wrócić do dziadka ♠D i zaimpasować kara po raz drugi – dziesiątką. Takie zagranie byłoby możliwe jedynie po dokładnym rozliczeniu rąk przeciwników, to jednak w tym rozdaniu nie będzie możliwe. Chyba że rozgrywający zaufa bezgranicznie ich zrzutkom ilościowym. Jeśli nie, to aby na pewno wyłącznie własnym rękami zrealizować kontrakt 3♠, gracz S musiałby w pierwszej albo w drugiej rundzie koloru karowego zrobić impas ósemką. Inna możliwość wzięcia w piki lew dziewięciu to wspomniane już zagranie E w trzeciej lewie w trefla (po ataku ♣A i kontynuacji pikiem), kiedy to rozgrywający po prostu zrzuciłby z ręki kiera, potem wystarczałoby mu już tylko zaimpasować ♦W. Trzecia droga, najmniej chyba prawdopodobna, to zagranie przez W w drugiej i trzeciej lewie ♦A i karem (może tam, gdzie S nie licytował 3♦?). Owszem, W dostałby potem przebitkę karową, ale obrońcy nie wzięliby już kiera. Jedna karta tego koloru ze stołu wyleciałaby bowiem na figurę karową, w czwartej rundzie tego ostatniego koloru.

Sądzę więc, że w protokole rozdania znajdzie się dużo wpadkowych 100 dla WE, a oprócz nich dużo mniej liczne 110 i 140 po stronie przeciwnej (niektóre duety NS zatrzymają się w 2♠, nie powinno być ich jednak dużo).

Minimaks teoretyczny: 3♠(NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (WE);

♦ – 6 (NS,WE!);

♥ – 9(WE);

♠ – 9 (NS);

BA – 7 (WE).