Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.

Rozdanie 15 Rozd. S, po partii: NS	♠ KJ4 ♥ AJ75 ♦ QT8 ♣ J74
♠ AT98 ♥ T2 ♦ A53 ♣ A986		♠ 73 ♥ Q86 ♦ J9764 ♣ KQ3
	♠ Q652 ♥ K943 ♦ K2 ♣ T52

¹ danie z tą ręką wywoławczej kontry byłoby już jednak przesadą

Tak potoczy się w tym niepozornym rozdaniu licytacja na większości stołów turnieju. Wprawdzie strona NS ma tu niezłą grę w kiery (osiem lew, ale tylko po wyłapaniu damy atu tzw. czekanką, czyli impasem Czekańskiego – ♥W z ręki N wkoło!, w praktyce bardzo trudną, wręcz nierealną do wykonania), żaden z tych graczy nie będzie jednak miał możliwości zabrania głosu w licytacji. Kontraktem ostatecznym stanie się więc skromne 1BA(E). Przeciwko tej grze S wyjdzie ♥3, a jego partner zabije pierwszą lewę ♥A i będzie – rzecz jasna – kontynuował ♥W (!). Tak, w widne kary czekankę jest wykonać dużo łatwiej niż w zakryte. Po odebraniu czterech kierów broniący zagrają w któryś z kolorów czarnych i rozgrywający będzie się musiał zadowolić sześcioma wziątkami (czterema treflowymi, pikową i karową). Wpadnie więc bez jednej, za 50, ale tym samym opłacalnie obroni 90 punktów, jakie uzyskaliby przeciwnicy, gdyby to oni zagrali i wygrali 1BA. Inna sprawa, iż WE mogliby z kolei zrealizować 2♦, także warte 90 punktów. Jak już jednak wspomniałem, takie kontrakty: 1BA(NS), 2♥(NS) czy 2♦(WE), nie będą raczej grywane.

Podstawowymi wpisem w turniejowym protokole rozdania winno być wpadkowe 50 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 3♦(WE) z kontrą, 8 lew; 100dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7(WE);

♦ – 8 (WE);

♥ – 8 (NS);

♠ – 7(NS);

BA – 7 (NS).