Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 1 Rozd. N, po partii: -	♠ QT873 ♥ J98 ♦ A73 ♣ AJ
♠ A ♥ AKT76 ♦ Q64 ♣ 6432		♠ KJ96 ♥ Q54 ♦ T2 ♣ K985
	♠ 542 ♥ 32 ♦ KJ985 ♣ QT7

¹ karta nieco zbyt słaba na tę zapowiedź, także jednak pas byłby działaniem niebezpiecznym

² przede wszystkim ze względu na spalone wartości pikowe, z licytacji przeciwników wynika przecież, iż partner ma w tym kolorze krótkość

albo:

¹ odzywka bezpieczniejsza niż wejście 3♥, grozi jednak rzecz jasna zgubieniem ośmiokartowych kierów

² zapowiedź jak najbardziej naturalna, zarówno ze względu na siłę tej ręki, jak i bardzo dobre zatrzymania pikowe

³ skoro w poprzednim okrążeniu W zdecydował się na kontrę, musi teraz spasować, zgłoszenie przezeń 3♥ powiedziałoby bowiem o kontrze objaśniającej na kierach

albo:

¹ półforsujące, m.in. tzw. minipodniesienie (4–6 PC z fitem pikowym)

² mimo fitu kierowego ręka E jest zrównoważona i zawiera dobre zatrzymania pikowe

³ naturalne

⁴ oczywiste przeniesienie

Oczywiście w ostatniej z powyższych sekwencji E, zamiast zgłaszać 2BA, może również spasować lub zalicytować prostolinijne inwitowe 3♥. Ta ostatnia zapowiedź może jednak skłonić partnera do zgłoszenia końcówki, tym bardziej że będzie liczył na wyłączenie w pikach

Jak widać, możliwości jest tu sporo, a to, czy stronie WE uda się zagrać w kiery na bezpiecznej wysokości, zależy też w dużym stopniu od poczynań przeciwników. Tylko wtedy WE zapiszą po swojej stronie protokołu minimaksowe 140 punktów, oddadzą bowiem jedynie dwa kara i dwa trefle. Na tej linii wychodzą też bezproblemowo 3♣, warte 110 punktów, taki kontrakt nie będzie jednak osiągany zbyt często. Jeżeli natomiast chodzi o kontrakt 2BA z naturalnej, choć akurat gorszej ręki E, to położyłby go jedynie arcymistrzowski atak ♦W (po którym broniący odebraliby pięć kar i ♣A), raczej jednak niemożliwy do oddania w rzeczywistości. Przeciwko takiej grze gracz S najprawdopodobniej wyjdzie po prostu w uzgodnione piki. A wtedy rozgrywający łatwo już zrobi swoje, weźmie bowiem pięć kierów, dwa piki oraz lewę na ♣K.

W protokole rozdania znajdą się więc przede wszystkim zapisy 140 dla WE, dużo rzadziej – 120 dla tej samej strony; a ponadto 50 dla WE [za 2♠(NS) bez jednej] oraz 50 dla NS [za 4♥(WE) oraz 3BA(WE) – w obu wypadkach bez jednej].

Minimaks teoretyczny: 3♥(WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (WE);

♦ – 7 (NS);

♥ – 9 (WE);

♠ – 7 (WE);

BA – 8 (W!).