Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.

Rozdanie 32 Rozd. W, po partii: EW	♠ J 10 9 ♥ J 10 4 3 ♦ 3 2 ♣ J 9 7 6
♠ 4 2 ♥ K Q 7 ♦ J 10 9 8 6 4 ♣ K Q		♠ K 7 6 5 ♥ 9 8 6 ♦ A Q ♣ A 10 3 2
	♠ A Q 8 3 ♥ A 5 2 ♦ K 7 5 ♣ 8 5 4

¹otwarcie dopuszczalne, ale jednocześnie wątpliwe: tylko 11 PC, w tym secowy mariasz, a longer w kolorze młodszym, i to nie najlepszej jakości

²układ 4333, ale ładne honory, stąd kontra wywoławcza

³siłowa, 10–11 PC

⁴naturalne, skok na 3♦ powinien wskazywać sześciokart lepszej jakości, byłaby to bowiem prowokacja do 3BA

⁵teraz, aby 3BA miały sens, partner musiałby posiadać odpowiednie wartości w kolorach bocznych, np. rękę typu…

♠ x x ♥ K x ♦ K W x x x x ♣ K x x

… albo…

… bądź

♠ x x x ♥ A x ♦ K 10 x x x x ♣ K x

… czyli nie tylko ♦K, ale też dwie szybkie lewy boczne: albo asa i króla, albo dwa króle. A wówczas – gdyby ♦K towarzyszył ♦W lub choćby ♦10 – najprawdopodobniej powiedziałby nie 2♦, tylko 3♦…

albo:

¹wątpliwe, ale dopuszczalne

Teraz nieodwołalnie już dojdzie do kontraktu 3BA(E). S będzie wiedział, że rozgrywający  ma cztery piki, partner jest zaś okołozerowy, zaatakuje więc pasywnie w trefla. Rozgrywający utrzyma się na stole i zaimpasuje kara damą. S najprawdopodobniej na wszelki wypadek przepuści, wówczas E ściągnie ♦A i albo wróci do dziadka treflem i zagra stamtąd w karo, albo wyjdzie z ręki kierem. W tym drugim wypadku S będzie musiał wskoczyć ♥A i otworzyć piki, co nie powinno być trudne, szczególnie gdy do ♥A jego partner dołoży lawintalowego ♥W lub choćby ♥10. Wskaże w ten sposób na coś dobrego w pikach, a więcej, niż aktualnie ma, mieć w zasadzie nie może (no, wyjątkowo ♠D), z licytacji jest bowiem zlimitowany na maksimum 1–2 PC. Także w drugim wariancie – gdy rozgrywający wróci na stół treflem i zagra trzeci raz w kara, N powinien posłać lawintala pikowego ♥W albo ♥10 (a przedtem dołożyć jeszcze na wszelki wypadek ♣9). Także bowiem po wzięciu tej lewy ♦K S – aby grę obłożyć – będzie musiał zagrać w piki. Przy aktualnym rozkładzie kart N mógłby też dołożyć do trzeciego kara informacyjnego ♠W, ale gdyby rozgrywający miał w ręce ♠K 8 x x zamiast ♠K 7 x x, po takiej zrzutce gra byłaby już nie do położenia.

W protokole rozdania spotkamy zapisy w wysokości 110 dla WE (rzadko 130 – przeciwko karowej grze W obrońcaN wyjdzie bowiem na pewno ♠W), a od czasu do czasu pewnie i końcówkowe 600 dla tej strony; dużo częściej wszakże wpadkowe 100 po stronie przeciwnej.

Minimaks teoretyczny:  4♦(E!), 10 lew; 130 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ – 10 (E!);

♥ – 6 (NS,WE!);

♠ – 7 (WE);

BA – 8 (E!).