Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.

Rozdanie 18 Rozd. E, po partii: NS	♠ K 10 6 5 4 3 ♥ Q 9 ♦ J 9 7 5 ♣ K
♠ 8 7 2 ♥ A K 10 6 ♦ 10 4 2 ♣ 9 5 4		♠ J ♥ 8 4 3 ♦ A 8 3 ♣ A Q 10 7 6 2
	♠ A Q 9 ♥ J 7 5 2 ♦ K Q 6 ♣ J 8 3

Nasz System:

¹wprawdzie jest 13 PC, w tym jednak dwa walety, a ponadto układ 4333, odradzam przeto wywoławczą kontrę, szczególnie w aktualnych założeniach

²jeśli ustalenia pary pozwalają na taki rebid z minimalnym otwarciem, inaczej pas (możliwe rozwiązanie konwencyjne:lebensohlowe 2BA, a bezpośrednie zapowiedzi 3♣ oraz 3♦ – z nadwyżką, czyli mniej więcej pokryciem bilansowym; to też nie rozwiązuje jednak wszystkich problemów, np. gdy S podniesie do 3♠, E nie ujawni fitu kierowego bez wyraźnego już teraz naruszenia zasady bilansu)

³silny inwit do końcówki z fitem pikowym

⁴sporo punktów, ale wśród nich dużo zapewne niepotrzebnych (a na pewno niepełnowartościowych) honorów

 Wspólny Język:

¹precisionowskie

²silny inwit do końcówki z fitem pikowym

Istotnie, treflowe i kierowe honory strony NS w zasadzie w ogóle tu nie grają, w związku z czym ma ona do oddania cztery lewy z góry. I oceniając swe ręce, tak S, jak i N raczej bez trudu powinni to dostrzec. Z drugiej strony, jeśli pierwszy z nich da wielce wątpliwą wywoławczą kontrę, beznadziejnej końcówki będzie już bardzo trudno uniknąć. Także N nie powinien partnerowego mocnego inwitu przyjmować, mimo bowiem układu 6–4 jego ręka zawiera aż osiem przegrywających. Tyle samo, ile wyliczylibyśmy, gdyby we wszystkich trzech kolorach bocznych posiadał same blotki. Gracze dysponujący choćby średnią oceną karty powinni przeto tej bezszansownej dogranej łatwo uniknąć.

W protokole tego rozdania winny przeto dominować minimaksowe wpisy w wysokości 140 dla NS, także i wpadkowe 100 po stronie przeciwnej na pewno jednak się w nim trafią.

 Minimaks teoretyczny: 3♠(NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 7 (NS);

♥ – 7 (WE);

♠ –  9 (NS);

BA – 7 (NS).