Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.

Rozdanie 15 Rozd. S, po partii: NS	♠ A K 8 7 ♥ Q 10 3 ♦ 10 4 ♣ K Q 5 4
♠ J 9 6 5 2 ♥ A 5 4 ♦ A 9 5 ♣ 9 7		♠ Q 4 3 ♥ K 2 ♦ J 7 3 2 ♣ A J 8 3
	♠ 10 ♥ J 9 8 7 6 ♦ K Q 8 6 ♣ 10 6 2

¹z fitem trzeba podnieść, choćby po to, aby ostatecznie wyłączyć przeciwników z licytacji, ale tylko do szczebla dwóch, jako że partner jest po pasie

I to właśnie powinien być w tym rozdaniu kontrakt najpopularniejszy. Przeciwko niemu N zaatakuje najprawdopodobniej ♦10. Zdobędzie wtedy na pewno trzy wziątki atutowe, a że ponadto jego stronie należy się karo i trefl, rozgrywający zrobi tylko swoje. Tak zakończyłoby się to rozdanie w zasadzie zawsze, choć na przykład po ataku ♣K gracz W mógłby już – teoretycznie rzecz biorąc – zrobić nadróbkę. Ale nawet wówczas nie byłoby w zakryte karty na dobrą sprawę możliwe.

Zdecydowanym hegemonem protokołu powinno zatem być minimaksowe 110 dla WE.

Minimaks teoretyczny:2♠(WE), 8 lew; 110dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (N!);

♦ – 7 (WE);

♥ – 8 (NS);

♠ – 8(WE);

BA – 7(N!).