Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.

Rozdanie 26 Rozd. E, po partii: obie	♠ J 8 5 4 ♥ ♦ Q J 9 5 ♣ K J 8 4 2
♠ Q 7 3 ♥ 6 ♦ A 10 8 7 4 ♣ A 7 6 5		♠ ♥ A K J 10 9 8 7 5 4 2 ♦ K 2 ♣ 9
	♠ A K 10 9 6 2 ♥ Q 3 ♦ 6 3 ♣ Q 10 3

¹E ma w ręce 10 i pół lewy, nie kwalifikuje się ona jednak na otwarcie forsujące do dogranej, a to ze względu na brak choćby jednej pewnej lewy defensywnej, gdy przeciwnicy chcieliby zagrać w piki czy trefle (czy nawet kara), jest też zbyt bogata w lewy wygrywające na otwarcie transferem południowoafrykańskim 4♣;ponadto tak układowe karty najlepiej jest od początku opisywać w sposób naturalny, na pewno licytacja będzie bowiem dwustronna i skoczna

²kontra negatywna – wskazanie kolorów młodszych

³według zasad zdroworozsądkowych i brydżowej teorii powinien to być blackwood wyłączeniowy z renonsem pikowym, przeznaczenie tej zapowiedzi na ogólny inwit wielkoszlemowy (na kierach czy na jakimś kolorze młodszym) byłoby dużo mniej użyteczne; patrz też niżej

⁴ dwie wartości z czterech

⁵partner nie skontrował, a przeciwnicy sprawdzili asy, na pewno im przeto ten wielki szlem wychodzi, natomiast obrona 7♠ bez wątpienia okaże się opłacalna

⁶z nadzieją, iż może partner posiada też ♠A

⁷nie ma tak dobrze!

Wracając do zapowiedzi 5♠ – otóż powinna ona tu być blackwoodem wyłączeniowym, wyłączającym z odpowiedzi ♠A, ale niekoniecznie na kierach. Partner swoją kontrą negatywną wskazał przecież możliwość gry w oba kolory młodsze, a E może dysponować bardzo dobrym fitem w którymś z nich. Jest to zatem pytanie o trzy asy, partner nie pokazuje ani króla atu, ani żadnej damy. Z drugiej strony, skoro E zaczął od otwarcia prostym kierem, to najczęściej będzie chciał grać właśnie w ten kolor, choć może też posiadać i taką rękę… 

… z którą też rozpocznie licytację od 1♥. I tu zaraz pojawia się obawa: a co, jeśli partner nie ma żadnego z kluczowych asów? Owszem, czasem i tak się zdarzy, może zatem za bezpieczniejszą czy wręcz bardzie prawidłową należy uznać sekwencję następującą:

¹E ma w ręce 10 i pół lewy, nie kwalifikuje się ona jednak na otwarcie forsujące do dogranej, a to ze względu na brak choćby jednej pewnej lewy defensywnej, gdy przeciwnicy chcieliby zagrać w piki czy trefle (czy nawet kara), jest też zbyt bogata w lewy wygrywające na otwarcie transferem południowoafrykańskim 4♣;ponadto tak układowe karty najlepiej jest od początku opisywać w sposób naturalny, na pewno licytacja będzie bowiem dwustronna i skoczna

²kontra negatywna – wskazanie kolorów młodszych

³pytanie o cztery asy, kolor uzgodniony nieznany, patrz też niżej

⁴ dwa asy

⁵teraz już koniecznie kontra

Partner wskazał już oba kolory młodsze, przeto nie ma powodu, aby 4BA gracza E miały tu nie być starym, dobrym blackwoodem, takie znaczenie tej zapowiedzi na pewno będzie w tej sekwencji najbardziej użyteczne. Owszem, z układem 0–5–4–4 E często bałby się skontrować (choć nadal, po nieprzymuszonym skoku e-N-a na 4♠, nie byłaby to kontra karna) i chętnie wybór optymalnego koloru do gry scedowałby na partnera, to jednak przypadek jedyny, a tym samym bardzo mało prawdopodobny. Po wysokiej i skocznej licytacji przeciwników jest z kolei mocno prawdopodobne, iż posiadają oni ♠A, przeto E może postawić na zwykłego blackwooda. I gdy partner wskaże brak asa, zatrzymać się w kontrakcie 5♥. Zapewne jest to nawet działanie bardziej racjonalne od zaprezentowanych uprzednio 5♠, choć również niewolne od zagrożeń. Każdy zawodnik E musi zatem samodzielnie dokonać wyboru tego czy innego ryzyka – na zasadzie, co jest bardziej prawdopodobne: czy to, iż partner nie posada żadnego wartościowego asa (wtedy 4BA), czy też – iż gdy ma on dwa asy – to jeden z nich znajduje się w kolorze pikowym (wtedy 5♠). Oczywiście jeśli W ma tylko ♠A, w obu wypadkach dojdzie do szlemika bez dwóch przechodzących asów.

Obrona pikowa będzie do końca opłacalna, S odda tylko dwa kara, trefla i pika, przeto nawet na 7♠ wpadnie tylko bez czterech, za 1100, a zatem wielce opłacalnie. Antycypując to, E może spróbować zagrywki taktycznej – wprawdzie bardzo już popularnej, można nawet powiedzieć, ogranej – tj. nawet po dowiedzeniu się o dostatecznej liczbie asów w ręce partnera na razie zapowiedzieć tylko 6♥, a dopiero po spodziewanych 6♠ przeciwników podnieść się do 7♥. Raz się uda, raz nie, ale nawet gdy 6♥ obiegnie, WE zapiszą sobie 1460 punktów, wycenionych dużo wyżej niż ewentualne 1100 – za 7♠ strony przeciwnej z kontrą bez czterech.

W protokole spotkamy przeto na pewno wpisy w wysokości 1460 i 2210 dla WE, a także – jak sądzę, w sporej większości – obronne 800 oraz minimaksowe 1100 dla tej samej strony.

Minimaks teoretyczny:  7♠(NS) z kontrą, 9 lew; 1100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 6 (NS,WE!);

♥ – 13 (WE);

♠ – 9 (NS);      

BA – 11 (WE).