Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.

Rozdanie 28 Rozd. W, po partii: NS	♠ A 8 5 4 ♥ K 8 5 4 ♦ K ♣ 9 8 6 3
♠ Q 7 6 ♥ Q 9 6 2 ♦ Q J 10 6 5 ♣ 2		♠ J 9 ♥ A 7 3 ♦ A 9 8 4 ♣ A J 7 4
	♠ K 10 3 2 ♥ J 10 ♦ 7 3 2 ♣ K Q 10 5

¹4♥–5⁺♦, 7–11 PC, a więc nieforsujące rzecz jasna

²z tak dobrym fitem zawsze warto podnieść, bo przeciwnicy mają uzgodnione piki, a E już swą siłę nieźle zlimitował

Gra w bez atu z rękiE też byłaby niezła (pewne osiem lew, a po ataku blotką pikową i odwrocie różnym od treflowego nawet dziewięć; inna sprawa, iż S może rozpocząć od ♣K), ale trudno winić gracza W, iż z układem 5431 i słabą kartą poszuka gry w kolor. Przeciwko 3♦(W) N wyjdzie w trefla, przeto rozgrywający zabije na stole ♣A, przebije w ręce trefla, wyjdzie ♦D i pobije ♦A wstawionego przez e-N-a ♦K, kolejnego trefla przebije w ręce ♦10, wróci do dziadka ♦9, ostatniego trefla przebije ♦W, przejdzie do dziadka ♥A, do końca odatutuje, ściągając ♦8, i będzie kontynuował kierem. Wyrobi sobie przeto w tym kolorze drugą wziątkę na ♥9 i odda tylko trzy lewy: na ♥K oraz dwie pikowe.

W protokole rozdania wystąpią więc w przeważającej liczbie minimaksowe wpisy 130 dla strony WE, znajdą się w nim też pewnie jednak i 110 (po mniej precyzyjnej rozgrywce) oraz bezatutowe 120 i 150 dla tej strony.

Minimaks teoretyczny:  4♦(W!), 10 lew; 130 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 10 (W!);

♥ – 8 (WE);

♠ – 7 (NS);

BA – 8 (E!).