Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.

Rozdanie 22 Rozd. E, po partii: EW	♠ J 7 6 ♥ A K J 10 2 ♦ 6 5 ♣ Q 9 4
♠ 8 5 4 2 ♥ 9 4 3 ♦ Q 8 2 ♣ K 8 5		♠ A Q 9 3 ♥ 8 7 6 ♦ 10 4 ♣ J 10 3 2
	♠ K 10 ♥ Q 5 ♦ A K J 9 7 3 ♣ A 7 6

¹karta zbyt silna, o zbyt dużym potencjale ofensywnym na otwarcie 1BA

²15⁺–17 PC, 6⁺♦

³5⁺♥, forsing

⁴partner dąży do gry kolorowej, na pewno nie pokazałby więc słabych kierów (wówczas bowiem na ogół lepsza będzie końcówka w bez atu, na sześciokartowym karowym longerze roboczym), w związku z tym z drugą ♥D oraz tylko jednym stoperem pikowym (a przy tym karach bez damy) wolno pomyśleć o alternatywnej wobec 3BA końcówce w kiery

Wspólny Język:

¹karta zbyt silna, o zbyt dużym potencjale ofensywnym na otwarcie 1BA

²15⁺–17 PC na 6⁺♦, ale bez trzech kierów

³naturalne, forsing, w zasadzie 6⁺♥, kolor jest jednak jak sześciokartowy; alternatywa to 3BA

⁴3BA obiegną, po 3♥ partnera S powinien natomiast podnieść do 4♥ – z ♥D x oraz tylko jednym stoperem pikowym, a przy tym karami bez damy

I tak licytacja ortodoksyjna, pozbawiona elementu finezji w oczywisty sposób doprowadzi do kontraktu 3BA(S). Przeciwko tej grze W wyjdzie pikiem – drugą z góry piątką. Wprawdzie dla E może to być atak czwartą najlepszą z konfiguracji ♠K 10 8 5 (bo chyba nie z pięciokartu, S nie ma przecież w pikach singla), z licytacji będzie wszakże wynikało, iż rozgrywający piki trzyma, na pewno królem. E stanie jednak przed problemem – jeśli S ma trzy piki i ♣A x, należy zabić pierwszą lewę ♠A i odwrócić w trefla; wówczas broniący wezmą pika, ♣K, oraz hipotetyczną ♦D w ręce partnera (także gdy to S ma również ♦D, trzeba bić ♠A i grać w trefle, aby partner odebrał ♣A, gdy go posiada).  Jeżeli jednak rozgrywający ma ♠K, należy dalej grać w ten kolor (albo – lepiej – wstawić na trzeciej ręce ♠9, z nadzieją, iż partner wyszedł z układu ♠10 5 x), gdyż wtedy weźmie się ową ♦D oraz aż trzy piki. To ostatnie może przynieść stronie WE więcej korzyści, działając przeto optymalnie, w pierwszej lewie E powinien wstawić na trzeciej ręce ♠9; wykorzysta w ten sposób właśnie szansę, iż partner ma cztery piki albo trzecią dziesiątkę w tym kolorze (oraz ♦D). – Zagrożenia? – S może nie posiadać singlowego ♠K, jako że wówczas partner zaatakowałby pikiem innym niż piątką, stąd jedyna groźba jest taka, że W ma ♣A, a nie posiada ♦D. Wówczas bowiem rozgrywający szybko pokaże 12 lew: sześć kar, pięć kierów oraz ♠K, podczas gdy broniący mogli jeszcze odebrać drugiego czarnego asa.

W rozdaniuS zabije ♠9 dziesiątką, ściągnie ♦A oraz pięć kierów, po czym bez wątpienia zaryzykuje impas ♦W. Ten zostanie jednak zabity przez W ♦D, obrońcy odbiorą jeszcze trzy piki i skończy się na swoim.

Zobaczmy jeszcze, co mogłoby się zdarzyć, gdyby E zabił pierwszą lewę ♠A i odwrócił w trefla. Zabicie tej lewy ♣A i zagranie na impas karowy byłoby równoznaczne z przyjęciem założenia, że w rozdaniu stoi albo ♣K, albo ♦D, równie dobrze można przeto przepuścić tę lewę do stołu. W wziąłby ją wtedy ♣K i powrócił do pików, a rozgrywający utrzymał się ♠K w ręce, zgrał ♦A i ściągnął kiery. Tyle że w takich okolicznościach mógłby sobie następnie pozwolić – a wręcz byłoby to wskazane – na odegranie również ♣A oraz ♣D, przeto w dwukartowej końcówce E musiałby zachować ♠D i ♦10. Gdy po zagraniu ze stołu kara przed graczem E pokazałaby się ♦10, S wiedziałby, iż impas w tym kolorze nie może się powieść. Zabiłby zatem w ręce ♦K, ale i tak wziął cenne 10 lew.

Alternatywną wobec bezatutowej jest tu końcówka w kiery, tu od niej o dwie do trzech lew lepsza. Można do w niej w pełni świadomie i racjonalnie doprowadzić, szczególnie we Wspólnym Języku, gdy po rebidowych 2BA partnera, mówiących też o braku trzech kart w kolorze odpowiedzi, N postawi na siłę koloru i powtórzy 3♥; otwierający powinien wówczas podnieść do 4♥. Wprawdzie w naturalny sposób kiery zostaną zajęte z gorszej ręki e-N-a, przeto pierwszy wist treflowy grę w ten kolor ograniczy do 11 wziątek (jeśli tylko po wzięciu ♣K W odwróci w pika), ale te będą absolutnie pewne: czy to przez pikową przebitkę w dziadku, czy to przez wyrobienie przebitką kara. Gracz S nie miałby natomiast żadnych problemów ze zrealizowaniem w kiery szlemika.

W protokole znajdą się przede wszystkim zapisy w wysokości 600 dla NS, ale też bez wątpienia 630 (rzadko), 650, a nawet 680 dla tej strony.

Minimaks teoretyczny: 6♥(S!), 12 lew; 980 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (NS);

♦ – 11 (NS);

♥ – 12 (S!);

♠ – 8 (NS);

BA – 9 (NS).