Rozdanie 21; rozdawał N, po partii NS.

Rozdanie 21 Rozd. N, po partii: NS	♠ 10 ♥ K 9 6 5 ♦ J 10 5 2 ♣ A K 5 3
♠ J 9 5 4 3 ♥ 10 8 7 4 ♦ 8 3 ♣ J 10		♠ A Q 2 ♥ Q 3 2 ♦ A K 9 7 4 ♣ Q 4
	♠ K 8 7 6 ♥ A J ♦ Q 6 ♣ 9 8 7 6 2

¹nieco wątpliwe, ale dopuszczalne

²najlepszy chyba opis tej ręki

albo:

¹nieco wątpliwe, ale dopuszczalne

²naturalne, 15–18 PC

³siłowa, 9⁺ PC

⁴naturalne zejście

⁵mocno propozycyjna

⁶w pikach wprawdzie singleton, ale dziesiątka, ponadto każde zejście mogłoby okazać się chybione, a kar tylko cztery

Tam, gdzie ostatecznym kontraktem stanie się 1BA(N), E nie będzie dysponował wygodnym wistem. Tym bardziej iż będzie świadom faktu, iż partner jest zerowy, nawet zatem jeśli on sam trafnie zaatakuje w kolor jego longera, to nie będzie z tego żadnych korzyści. Obiecująco wygląda wszakże wyjście pikowe – asem, najbardziej prawdopodobny rozkład tego koloru to bowiem 4(S)–2(N). Ponadto po utrzymaniu się ♠A będzie można podjąć decyzję co do optymalizacji dalszej obrony. W tym wypadku partner zachęci ♠3, przeto E będzie kontynuował ♠D, a potem ♠2, rozgrywający przepuści bowiem także drugą rundę pików, a zabije dopiero trzecią. Następnie sprawdzi trefle i przy podziale tego koloru 2–2 będzie już dysponował ośmioma wziątkami. Być może zadowoli się tym, zagranie na jeszcze jedną nadróbkę będzie bowiem groziło oddaniem dwóch kar i jeszcze dwóch pików. A także ♥D, jeśli N zdecyduje się iść ku ewentualnej dziewiątej wziątce przez ten kolor. Ale jeżeli już, to to ostatnie będzie właśnie drogą wskazaną, wymagającą jedynie obecności ♥D w ręce E. Natomiast zagranie w kara byłaby związane z koniecznością obecności tamże zarówno ♦A, jak i ♦K. Przypominam, iż omawiamy wariant, w którym E nie licytował.

Tam bowiem, gdzieE wejdzie 1BA, zostanie przez e-S-a skontrowany, taki sam los spotka też potem ratunkowe 2♠ jego partnera. N ma w pikach singlową dziesiątkę, ale partnerowej kontry nie powinien raczej odnosić.). A skoro S skontrował 2♠ odpowiedzialnie, to W kontraktu tego nie powinien zrealizować. Inna sprawa, że WE są przed partią, zatem dobry wynik zapewni stronie NS jedynie wpadka przeciwników bez dwóch. Jeśli więc N zdecyduje się zejść z kontry partnera, to powinien to zrobić zapowiedzią 2BA, generalnie wskazując w ten sposób możliwość gry w kara oraz dwa pozostałekolory. S może wtedy jednak jak najbardziej na 2BA partnera spasować, jeżeli bowiem dokona tragicznego wyboru na 3♣ (dziewięć atutów), to po ataku karowym W przebije dwie blotki tego koloru dziesiątką i waletem atu, kładąc grę bez jednej. Tyle tylko, iż kara to kolor otwierającego, zaś po innym ataku rozgrywający weźmie już w trefle dziewięć albo nawet dziesięć lew.

Grający w piki W powinien zostać ograniczony do sześciu wziątek. Będzie to możliwe na przykład tak: wist ♣A – od e-S-a ilościowo-lawintalowa ♣9, kier do waleta, ♥A, trefl do króla, ♥K, kier… Jeśli rozgrywający przebije w dziadku ♠D, S coś obrzuci (na przykład drugie i ostatnie karo), potem dostanie więc dwie wpadkowe wziątki atutowe.

Najpopularniejszymi wpisami w protokole tego rozdania będą 120 i 150 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 3BA(NS), 9 lew; 600 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 8 (NS);

♥ –  8 (NS);

♠ – 7 (NS);

BA – 9 (NS).