Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.

Rozdanie 7 Rozd. S, po partii: obie	♠ KQ76 ♥ 753 ♦ Q ♣ A8653
♠ 9 ♥ AJT ♦ KJ7532 ♣ KQ2		♠ AJT8532 ♥ ♦ AT98 ♣ 94
	♠ 4 ♥ KQ98642 ♦ 64 ♣ JT7

¹ zdecydowanie 3♥, a nie słabe 2♥ czy 2♦ multi, i to nie tylko z tego powodu, że tych ostatnich otwarć należy raczej unikać z kolorem siedmiokartowym

² karta wystarczająca na takie wejście, oczywiście tylko w takich okolicznościach, gdy nie jest to zapowiedź konwencyjna, wskazująca ofensywną dwukolorówkę na karach i pikach (a tak wiele par gra, takie rozwiązanie było też nie raz stosowane w analizach rozdań KMP)

³ oczywiste podniesienie koloru partnera

⁴ fit karowy, ogólny inwit do szlemika w tym kolorze, na ogół z krótkością karową, nawet renonsem

⁵ negatywne rzecz jasna, gdyby W miał silniejszą rękę z ♣A, powiedziałby oczywiście 6♣

Tu sprawa jest dosyć prosta, co jednak ma zrobić W, gdy nie dysponuje naturalnym wejściem 4♦? Na ewentualne 5♦ ma rzecz jasna zbyt słaby kolor, także ogólny potencjał jego karty jest zbyt mały na taką, z założenia mocno konstruktywną, zapowiedź. Jeśli jednak spasuje,N i tak powie 4♥, a E zapowie wówczas atakująco-obronne 4♠. I W najprawdopodobniej na nie spasuje, ma przecież tylko jednego pika i jednego asa; z drugiej jednak strony może być w zasadzie pewien, iż zastanie w ręce partnera uzupełnieni3 (ten ostatni musi przecież posiadać krótkość kierową, pewnie nawet renons). Chyba że przeciwnicy nie wycofają się jeszcze z walki, wówczas W skontruje ich 5♥, wskazując, że posiada pewne wartości, zaś jego partner – z renonsem w kierach – może wówczas zgłosić 6♦ i wskazać swój boczny kolor. Jeszcze jedna możliwość bezpośredniej akcji W, choć w tych okolicznościach mocno wątpliwa, ryzykowna – to zgłoszenie 3BA (!?). Trzyma przecież solidnie kiery, ma też sporo miltonów i przynajmniej jako tako rokujący sześciokart karowy. Tym bardziej że – jak już wspomniałem – w ręce gracza E dosyć prawdopodobna jest krótkość kierowa, zatem często będą w niej też dwa-trzy kara. Po takim wyborze i ewentualnej kontrze gracza N – W będzie jednak raczej musiał uciec na 4♦.

Inna sprawa, że w autentycznym rozdaniu nawet po 3BA W jego para i tak najprawdopodobniej nie osiągnie optymalnych 6♦. Po 4♥ e-N-a W zgłosi bowiem 4♠ i te na ogół zakończą licytację. Zagranie w kara będzie zatem bardzo trudne, w zasadzie niemożliwe. Chyba że przeciwnicy pomogą, na przykład w sekwencji:

¹ zdecydowanie 3♥, a nie słabe 2♥ czy 2♦ multi, i to nie tylko z tego powodu, że tych ostatnich otwarć należy raczej unikać z kolorem siedmiokartowym

² fit kierowy, wskazanie wistu treflowego

³ kolor przeciwnika, by w następnym okrążeniu zgłosić 5♠ – jako inwit szlemikowy

⁴ W powie wówczas oczywiście 5♦…

⁵ … wówczas jego partner zrezygnuje z planowanych 5♠ na rzecz 6♦ właśnie

Generalnie jednak – jeśli W nie wejdzie od razu karami (a na dobrą sprawę będzie to mógł uczynić jedynie naturalną zapowiedzią 4♦), to jego para prawie na pewno nie zdoła już zagrać w ten kolor, tylko w piki.

Tymczasem szlemik w kara jest na linii WE wykładany, a tylko pierwszy wist w trefle i natychmiastowe odebranie przez broniących asa w tym kolorze pozbawi rozgrywającego 13. wziątki. Tymczasem pikowa gra E to tylko 10 lew, do bezwarunkowego oddania są bowiem dwa piki i ♣A. Oczywiście przy oczywistym założeniu, iż na zagraną ze stołu ♠9 N nie podstawi się figurą. W protokole rozdania spotkamy więc, jak sądzę, przede wszystkim odzwierciedlające ten fakt zapisy w wysokości 420 dla WE. Trafią się też w nim jednak na pewno szlemikowe 1370 dla tej strony, obronne 800 czy może nawet 1100 (rzadziutko) dla WE za 5♥ czy 6♥ przeciwników z kontrą, odpowiednio – bez trzech i bez czterech, a także wpadkowe 100, może nawet 200 dla NS – za przegrane przez przeciwników kontrakty pikowe na szczeblu pięciu i sześciu.

Minimaks teoretyczny: 6♥(NS) z kontrą, 8 lew; 1100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7(WE);

♦ – 12(WE);

♥ – 8(NS);

♠ – 10 (WE);

BA – 10 (WE).