Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.

Rozdanie 19 Rozd. S, po partii: EW	♠ J843 ♥ A86 ♦ K ♣ 96542
♠ AT5 ♥ K752 ♦ Q2 ♣ KQJ3		♠ 9762 ♥ 43 ♦ JT9874 ♣ 7
	♠ KQ ♥ QJT9 ♦ A653 ♣ AT8

¹ W też ma silne bez atu, więc zgodnie z aktualnymi zasadami i tendencjami musi spasować

² cztery kiery bez czterech pików

³ inwitowe

⁴ jest lekka nadwyżka i sporo wysokich blotek, przeto S na pewno zaproszenie partnera przyjmie

W odkryte nie jest to kontrakt wybitny, wiele par linii NS dojdzie jednak do niego po sekwencji przedstawionej wyżej, której trudno cokolwiek zarzucić. Ponadto na NS znajdują się 24 PC oraz – nieco słabowity, ale zawsze – longer roboczy w treflach. Na szczęścieW nie jest tego ostatniego faktu świadom, przeto przeciwko ostatecznym 3BA(S) na pewno zaatakuje ♣K i w ten sposób zdejmie z barków rozgrywającego wiele potencjalnych trosk. S pobije bowiem tego ♣K asem i powtórzy ♣10. Wyrobi sobie więc ten kolor i ostatecznie zdobędzie wymagane dziewięć wziątek: trzy treflowe, trzy kierowe (po impasie króla w tym kolorze) oraz albo dwie pikowe i jedną karową, albo jedną pikową i dwie karowe. I dwóch pików, i dwóch kar odegrać nie powinien, przynajmniej po optymalnej obronie, przede wszystkim ze względu na zablokowanie obu tych kolorów. Istnieją tu różne szczegółowe warianty gry, wystarczy jednak, aby gracz S postępował w sposób naturalny, a zawsze znajdzie drogę do dziewięciu lew. Nawet gdy W weźmie drugą lewę treflową waletem i wyjdzie ♦D (gwoli ścisłości, po takiej kontynuacji S będzie już mógł wziąć nawet lew 10!), a potem, po kolejnym dojściu treflami (po zabiciu ♣9 damą) karem powtórzy. Teraz nawet – gdyby S wyrzucił ze stołu blotkę pikową, zabił tę lewę ♦A w ręce i odpowiednio wytempował swoje manewry w kolorach starszych – mógłby już zrobić nadróbkę. Zapewne jednak rozgrywający przepuści drugie karo, a zabije asem dopiero trzecią rundę tego koloru. Straci wtedy – rozważnie, ale przy aktualnym rozkładzie kart niepotrzebnie – tę wziątkę i będzie się musiał zadowolić dziewięcioma lewami.

3BA(S) jest – przynajmniej teoretycznie rzecz biorąc – możliwe do zrealizowania zawsze, nawet po superataku ♦D. Rozgrywający musiałby się jednak poruszać wówczas jak w widne karty, tj. w drugiej lewie zagrać ze stołu blotką pikową, a kontynuację karową od razu pobić w ręce asem. To jeszcze nie wszystko – potem bowiem gracz S musiałby odebrać swoje lewy w kolorach starszych, po drodze impasując ♥K, a w końcu zagrać ze stołu w trefla – do dziesiątki w ręce, w ten sposób wpuszczając obrońcę W. Ten wziąłby tę lewę ♣W, ściągnął ♥K, następnie jednak – w trzykartowej końcówce – musiałby wyjść z konfiguracji ♣K D 3. Jego figurę rozgrywający pobiłby ♣A w ręce i powtórzył stamtąd treflem, musiałby zatem dostać ostatnią wziątkę rozdania na wysoką blotkę treflową w dziadku. Nie muszę chyba dodawać, że w zakryte karty taka rozgrywka byłaby absolutnie nierealna do przeprowadzenia. Podobnie jednak jak i pierwszy wist karowy…

Najpopularniejszym wpisem w protokole tego rozdania będzie zatem minimaksowe 400 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 3BA(S!), 9 lew; 400 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (NS);

♦ – 6(NS);

♥ – 9 (NS);

♠ – 8 (NS);

BA – 9 (S!).