Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.

Rozdanie 2 Rozd. E, po partii: NS	♠ T9873 ♥ 94 ♦ 853 ♣ T73
♠ J52 ♥ Q86 ♦ AK ♣ AK654		♠ K4 ♥ 7532 ♦ T742 ♣ J82
	♠ AQ6 ♥ AKJT ♦ QJ96 ♣ Q9

¹ naturalne, 15–18 PC, to chyba najlepszy opis tej ręki, zwłaszcza że otwarcie 1♣ nie jest w polskich systemach naturalne

² otwierający ma jeszcze większe niż W bez atu, powinien zatem zaakcentować ten fakt kontrą

albo:

¹ naturalne, 15–18 PC, to chyba najlepszy opis tej ręki, zwłaszcza że otwarcie 1♣ nie jest w polskich systemach naturalne

² otwierający ma jeszcze większe niż W bez atu, powinien zatem zaakcentować ten fakt kontrą

³ także E może jednak nie wycofać się jeszcze z walki; jego kontra jest zaś według najnowszych trendów wywoławcza

I tak 2♠ e-N-a zostałyby zapewne wygrane, rozgrywający miałby bowiem wówczas jedynie jedną przegrywającą w atutach, dwie w treflach oraz dwie w karach. Piki zaimpasowałby w którymś momencie damą na stole (po uprzednim przebiciu tam trzeciej rundy trefli), przeto wiedziałby już na pewno, iż pozostałe honory znajdują się u W. Rozegrałby więc bez problemów tak jak trzeba kara, skompletował osiem wziątek i zapisał po swojej stronie protokołu cenne 110 punktów.

Cenne tym bardziej, że strona przeciwna mogłaby tu wziąć aż osiem lew, grając w bez atu. Byłoby to pięć trefli, dwa kara oraz albo ♠W, albo ♥D. W przedstawionych wyżej okolicznościach graczom WE raczej jednak nie uda się takiego kontraktu zapowiedzieć. Jeżeli już, to grane będą 3♣(W), czy to po wywoławczej kontrze E na 2♠ e-N-a, czy to po zgłoszeniu tej gry przez W wyłącznie z własnej inicjatywy. Przeciwko 3♣(W) obrońca N zaatakuje najprawdopodobniej kierem (albo pikiem). W tym pierwszym wypadku S odbierze ♥K A i pośle do przebitki trzecią rundę tego koloru, lawintalując przy tym partnerowi piki (♥W). Po przebiciu ♥D N zagra zatem ♠9, wówczas jego partner ściągnie ♠D A i wyjdzie czwarty raz w kiery – dziesiątką. To zaś doprowadzi do wypromowania się w rękach broniących drugiej wziątki atutowej: albo bowiem N nadbije kiera ♣7 bądź ♣10, albo – gdy W dokona w ręce przebitki figurą atutową – pewną wziątką, drugą wpadkową, zdobędzie obecna w ręce e-S-a ♣D. Będzie zatem bez dwóch, za 100 punktów dla NS. I tak jednak duet WE uratuje w ten sposób sporo punktów turniejowych – w stosunku do minus 110 punktów, jakie zapisano by za bezproblemowo zrealizowane przez przeciwników 2♠.

Sądzę zatem, że protokoły tego rozdania wypełnią przede wszystkim wpisy 50 [za 3♣(WE) tylko bez jednej], 100 oraz 110 dla NS, trafią się w nich też jednak na pewno minimaksowe 120 po stronie przeciwnej.

Minimaks teoretyczny: 2BA(WE), 8 lew; 120dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ – 8 (NS);

♥ – 7 (WE);

♠ – 8(NS);

BA – 8(WE).