Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.

	♠ AJ62  ♥ 1076  ♦ K83  ♣ 853
♠ Q8754 ♥ J2 ♦ Q107 ♣ J42		♠ K109 ♥ A53 ♦ A6 ♣ AK976
	♠ 3 ♥ KQ984 ♦ J9542 ♣ Q10

¹ chyba że S dysponuje wejściem dwukolorowym, np. 2♦ Wilkosza, wtedy bowiem powinien je zastosować

² zbyt słaba i karta, i piki na zapowiedź 1♠

³ kontra wywoławcza, nie 2BA, gdyż kiery trzymane są tylko raz, i to asem

⁴ partner ma co najmniej kartę treflowo-pikową i 15⁺ PC, W powinien zatem zaznaczyć przeskokiem, że i on ma „coś” w karcie

To „coś” to dosyć marne sześć miltonów, ale za to pięciokart pikowy, co w połączeniu z silnym treflem E powinno wystarczyć do wygrania (a przynajmniej zapowiedzenia racjonalnej) końcówki. Tak lub bardzo podobnie potoczy się więc licytacja na większości stołów październikowego turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2012 i ostatecznym kontraktem w tym rozdaniu staną się właśnie 4♠(W).

Przeciwko 4♠(W) obrońca N zaatakuje blotką kierową (odmiennie ♥7). Powiedzmy, że rozgrywający pierwszą lewę przepuści, a drugą pobije dziadkowym ♥A. A następnie zagra w atu, blotką ze stołu – do damy w ręce. Brak mu bowiem komunikacji, aby swobodnie przejść do ręki i stamtąd rozpocząć rozgrywkę koloru atutowego. N zabije ♠D asem i ponowi kierem, którego rozgrywający będzie musiał przebić w ręce. W lewie następnej zostanie zagrany pik do dziadkowej dziesiątki – nawet jeśli S zabije go ♠W, nie będzie w stanie po raz drugi skrócić ręki W (przebitka kiera zostanie bowiem zrobiona na stole). Teraz jednak ♠10 utrzyma się, co będzie również znaczyło, że W będzie musiał oddać drugą lewę atutową. Z nadzieją zgra zatem ♣A K – i rzeczywiście, w kolorze tym spadnie od e-S-a pierwotnie druga dama. Rozgrywający ściągnie wówczas ♣W (jeśli nie odblokował się nim do ♣K, gdy od e-S-a w pierwszej rundzie koloru zleciała dziesiątka), wróci do stołu ♠K i będzie grał dobre trefle, na które pozbędzie się z ręki dwóch kar. Odda zatem jeszcze tylko wziątkę na waleta atu.

Jak widać, kara były w tym rozdaniu tzw. kolorem zamrożonym, to znaczy, że żadna ze stron nie mogła w nie zagrać jako pierwsza, przynajmniej bez straty lewy. Między innymi z tego powodu końcówka w piki mogła zostać w tym rozdaniu zrealizowana. Ponadto musiała spaść krótka ♣D, przynajmniej gdy okazało się, iż trzeba oddać dwie wziątki atutowe. I odwrotnie – gdyby udał się impas przeciwko ♠W i atuty były rozłożone 3–2 (bądź 4–1 z singlowym waletem), rozgrywający mógłby sobie pozwolić na oddanie trefla.

Końcówki w piki będą masowo licytowane i na ogół wygrywane (także gdy W rozpocznie atuty od króla ze stołu), przeto najpopularniejszym wpisem w turniejowych protokołach tego rozdania będzie minimaksowe 620 punktów dla strony WE.

Minimaks teoretyczny: 4♠(WE), 10 lew; 620 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (WE);

♦ – 7 (NS);

♥ – 6 (NS,WE!);

♠ – 10 (WE);

BA – 9 (WE).