Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.

	♠ A1062  ♥ 6  ♦ QJ7543  ♣ 83
♠ KQ73 ♥ AK8532 ♦ == ♣ 974		♠ J9 ♥ 104 ♦ A82 ♣ AKJ1065
	♠ 854 ♥ QJ97 ♦ K1096 ♣ Q2

Nasz System:

¹ naturalne, 5⁺♣, karta odrobinę za słaba na inwitujący rebid 3♣

² naturalne, karta kierowo-pikowa, ze względu na duży układ W nie zadaje pytania 2♦, tylko próbuje opisać swoją kartę (ręka z krótkością, szczególnie renonsem, powinna dążyć do tego, aby się odsprzedać, a nie zadawać pytania o kartę partnera)

³ 6⁺♣, brak trzech kierów (już rebid 2♣ najczęściej oparty jest o minimum sześć kart w tym kolorze)

⁴ wydłużenie kierowe, układ 6♥–4♣

⁵ cuebid na kierach, a zatem dubleton w tym kolorze – i najprawdopodobniej ♦A, partner ma bowiem w karach krótkość, zatem pokazywanie w nim na przykład króla mijałoby się z celem

⁶ niezły (w zaistniałych okolicznościach) fit treflowy, a zatem (silna) propozycja zagrania tego kontraktu (modelowa ręka partnera to ♣A K x x x x oraz ♦A)

⁷ oczywiście z tak silnymi treflami, a w kierach dubletonem bez figuryE z radością odpasuje (silną) propozycję partnera

Wspólny Język:

¹ precision

² pytanie

³ 6⁺♣, bez starszej czwórki, karta dobra do wyłożenia jako dziadek (w przypadku kontraktu 3BA), a zatem brak niskich figur, układów impasowych

⁴ pytanie o krótkość

⁵ brak krótkości

⁶ zachęcające uzgodnienie trefli

⁷ cuebid, akceptacja szlemikowych intencji partnera

⁸ cuebid

⁹ brak cuebidu pikowego, ale bardzo dobre atuty (czyli coś w rodzaju zapowiedzi last train), oczywiście blackwood ze strony E byłby tu krokiem skrajnie bezsensownym (on nie wie bowiem nic o karcie partnera, a sam dosyć dobrze się mu odsprzedał)

Bardzo przyzwoity, o szansie realizacji ponad 50%, szlemik treflowy, niełatwy, ale jak najbardziej możliwy do wylicytowania, i to w obu stosowanych w Polsce systemach. W sekwencji według Naszego Systemu W opisuje swoją kartę, a następnie oczekuje na reakcję ze strony partnera. Ten zachęcająco uzgadnia kiery, a wówczas W proponuje szlemikową grę w trefle, z jego punktu widzenia bez wątpienia lepszą od kierowej. E rzecz jasna propozycję tę z radością akceptuje.

W sekwencji według Wspólnego Języka najpierw W pyta się o układ ręki partnera, a następnie uzgadnia zachęcająco trefle. Kluczowa jest tu zapowiedź E 4BA – na pewno nie blackwood! – wskazująca bardzo dobre atuty. A także brak cuebidu pikowego, ale kartę na tyle dobrą, iż żal byłoby zalicytować z nią tylko 5♣.

Oczywiście, obie sekwencje związane są z pewnym maksowym ryzykiem – otóż W musi zrezygnować z ewentualnej gry w starsze kiery, mimo iż wie, że wraz z partnerem mają w tym kolorze osiem kart. Jego ręka oferuje jednak tak dobre perspektywy gry w trefle – kolor, w którym WE posiadają dziewięć kart – iż chyba warto to ryzyko podjąć.

Oczywiście atuty powinny zostać zagrane z góry, ze zrealizowaniem szlemika w trefle nie będzie zatem żadnych problemów.

Na WE wychodzi też końcówka w kiery (a w widne karty nawet pięć w ten kolor – na paradzie atutowej przeciwko kierom e-S-a), końcówka w bez atu po oczywistym ataku karowym zostanie natomiast ograniczona do jedynie swojego.

Najpopularniejszymi wpisami w turniejowych protokołach tego rozdania winny być 1370 oraz 620 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 6♦(NS) z kontrą, 7 lew; 1100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 12 (WE);

♦ – 7 (NS);

♥ – 11 (WE);

♠ – 9 (WE);

BA – 9 (WE).