Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.

	♠ A10943  ♥ ==  ♦ 109762  ♣ K53
♠ J2 ♥ AQ64 ♦ A4 ♣ A10984		♠ KQ6 ♥ J10875 ♦ Q3 ♣ J72
	♠ 875 ♥ K932 ♦ KJ85 ♣ Q6

¹ także we Wspólnym Języku, ze względu na 15 PC

² chyba że N dysponuje wejściem dwukolorowym

³ także we Wspólnym Języku, kiery są bowiem słabiutkie, dlatego E nie wchodzi nieforsującymi 2♥, tylko zgłasza kontrę sputnik

⁴ powiedzmy, że jest to pełnobilansowe podniesienie do 2♠, z fitem w tym kolorze

⁵ W ma kartę na bilansowe 3♥, w toku licytacji dwustronnej powinien jednak trochę przelicytować i zgłosić 4♥; jego 3♥ wyglądałyby bowiem na działanie jedynie przepychowe

⁶ oczywiście graczowi N trudno będzie się powstrzymać przed zgłoszeniem 4♠…

albo:

¹ także we Wspólnym Języku, ze względu na 15 PC

² chyba że N dysponuje wejściem dwukolorowym

³ także we Wspólnym Języku, kiery są bowiem słabiutkie, dlatego E nie wchodzi nieforsującymi 2♥, tylko zgłasza kontrę sputnik

⁴ powiedzmy, że jest to pełnobilansowe podniesienie do 2♠, z fitem w tym kolorze

⁵ W ma kartę na bilansowe 3♥, w toku licytacji dwustronnej powinien jednak trochę przelicytować i zgłosić 4♥; jego 3♥ wyglądałyby bowiem na jedynie przepychowe

⁶ … niekiedy posiadacze tej karty zatem się nie powstrzymają

Jeżeli zatem N powie te 4♠, zostanie już przez E skontrowany i polegnie bez jednej, za 200. Będzie bowiem musiał oddać dwie lewy atutowe, trefla i karo, o ile rzecz jasna rozwiąże prawidłowo ten ostatni kolor (tj. zaimpasuje w nim damę). W pierwszej lewie na naturalny wist ♥W rozgrywający musi koniecznie zadysponować ze stołu blotkę i zrobić przebitkę w ręce. Następnie – powiedzmy – zagra stamtąd ♦10 i puści ją wkoło. Po zabiciu tej albo następnej lewy ♦A gracz W nie będzie mógł bezkarnie kontynuować skrótu kierowego asem, wyrobiłby bowiem w ten sposób przeciwnikowi króla na stole. Jeżeli wyjdzie wówczas w pika, to rozgrywający będzie musiał lewę tę przepuścić. A potem przebić w ręce kolejnego kiera i wyrobić sobie lewę treflową. Po starannej rozgrywce wybroni się tylko bez jednej.

Tyle tylko, że także końcówka w kiery strony WE mogłaby zostać obłożona bez jednej. Nawet jeżeli obrońca N zaatakowałby przeciwko niej ♠A, to jeszcze obroniłby się, zagrywając w drugiej lewie w karo. Rozgrywający położyłby ze stołu ♦D, ♦K obrońcy S zabiłby w ręce ♦A, po czym zgrałby ♠K D i wyrzucił z ręki przegrywające karo. Ze względu na podział atutów 4–0 nic by mu to jednak nie pomogło. Zagrany bowiem następnie ze stołu ♥W utrzymałby się, w kolejnej lewie na ♥10 S postawiłby jednak ♥K, a na ♥8/7 – ♥9. A kiedy po jednokrotnym tylko zaimpasowaniu atutów rozgrywający zagrałby ♣7 – i puścił ją wkoło, N zabiłby ją ♣K i koniecznie powtórzyłby treflem, aby zerwać komunikację tym kolorem pomiędzy rękami WE. (Albo S wskoczyłby w pierwszej rundzie trefli damą i później mógłby przebić jego runde trzecią). I gracz W nie mógłby dostać się bezpiecznie do stołu, by impas w atutach powtorzyć. Albo zatem S przebiłby teraz blotką atu trefla i wyszedł w karo, zmuszając przeciwnika do przebitki w ręce (prawy obrońca dostałby więc jeszcze wziątkę na króla atu), albo – jeżeli zamiast trzeci raz w trefle rozgrywający zagrałby ♥A i ♥D – S zabiłby ją ♥K i także zagrał w karo. Gracz W przebiłby je wówczas ostatnim atutem ręki i zagrał w trefle – prawy broniący musiałby więc dostać jeszcze kładącą kontrakt wziątkę na swoją dziewiątkę atu.

Wydaje mi się zatem, że w protokołach tego rozdania powinny dominować zapisy za wpadki – 50 dla NS oraz 200 dla WE. Niewykluczone jednak, że od czasu do czasu któraś z końcówek w kolor starszy zostanie zrealizowana…

Minimaks teoretyczny: 4♣(WE) z kontrą, 9 lew albo 4♥(WE) z kontrą, 9 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (WE);

♦ – 9 (NS);

♥ – 9 (WE);

♠ – 9 (NS);

BA – 7 (WE).