Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.

	♠ AQ6 ♥ AJ3 ♦ 10754 ♣ A96
♠ 10 ♥ K98762 ♦ J2 ♣ KQ52		♠ 9872 ♥ Q104 ♦ AQ986 ♣ 4
	♠ KJ543 ♥ 5 ♦ K3 ♣ J10873

¹ słabe dwa, karta nieco niemodelowa (stosunkowo słabe kiery, sporo wartości w kolorach bocznych)

² naturalne, 15–18 PC w składzie zrównoważonym

¹ multi, karta nieco niemodelowa (stosunkowo słabe kiery, sporo wartości w kolorach bocznych)

² naturalne, 15–18 PC w składzie zrównoważonym

³ fity w obu kolorach starszych

⁴ w zasadzie S może od razu zalicytować 4♠, może też na nie spasować i zgłosić ten kontrakt w następnym okrążeniu

⁵ kiery

Na większości stołów październikowego turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2010 pary NS zagrają w tym rozdaniu końcówkę w piki. Przeciwko 4♠(S) obrońca W zaatakuje blotką kierową. Rozgrywający zabije w dziadku asem, a potem cztery razy zaatutuje i wyjdzie z ręki ♣W. Wyfortuje sobie więc ten ostatni kolor i zrobi swoje (pięć pików, cztery trefle, ♥A). A kiedy obrońca W dwukrotnie nie podstawi się mariaszem treflowym, S wyrobi sobie dziesiątą wziątkę na ♦K w ręce.

Taka właśnie obrona (dwukrotne niepodstawienie się mariaszem treflowym przez obrońcę W) będzie zresztą absolutnie konieczna, aby nie pozwolić rozgrywającemu na zdobycie lew jedenastu – jeśli zagra on wcześniej ze stołu karo i weźmie lewę na króla tego koloru w ręce. Oczywiście, dużo prościej będzie, gdy w pierwszej rundzie kar E wskoczy asem i wyjdzie ♥D do skrótu ręki S. Natomiast gdy po zabiciu pierwszej lewy ♥A rozgrywający zagra cztery razy w atu i wyjdzie z ręki nie najniższym treflem – obrońcy W wolno będzie (teraz i w następnej lewie) dodać blotkę – byle tylko po zabiciu drugiej albo trzeciej rundy trefli figurą powtórzył kierem, aby skrócić rękę przeciwnika. To oczywiście uwaga na temat ewentualności wzięcia przez zawodnika S lew jedenastu; dziesięć wziątek jest bowiem – jak to już wykazałem wyżej – absolutnie pewne.

Najlepszy interes zrobią zatem te duety WE, które nie zadowolą się zgłoszeniem 4♥ (to będzie względnie łatwe), ale też przelicytują 4♠ przeciwników pięcioma kierami. Rozgrywający tego kontraktu będzie bowiem w stanie wybronić się tylko bez dwóch, z kontrą za 300. Przynajmniej teoretycznie rzecz biorąc, po trzykrotnym połączeniu mu atutów, uniemożliwiającym przebicie w dziadku choćby jednego trefla, będzie bowiem potrzebował dodatkowej wziątki karowej. A to pociągnie za sobą konieczność zaimpasowania ♦10 w ręce N (przy założeniu, iż w pierwszej rundzie tego koloru W zagra waleta wkoło – do króla u S). Zresztą także po zwyczajnej obronie, polegającej na konsekwentnych skrótach pikowych ręki W, rozgrywka na bez dwóch nie będzie łatwa. Ponadto wydaje mi się, że w równych założeniach WE raczej w 5♥ nie pójdą, tak czy owak – podstawowym wpisem w turniejowy protokół tego rozdania będzie więc 420 punktów dla NS; od czasu do czasu pojawią się w nim też czterystapięćdziesiątki dla tej strony.

Minimaks teoretyczny: 5♥(WE) z kontrą, 9 lew; 300 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (NS);

♦ – 6 (NS, WE!);

♥ – 9 (WE);

♠ – 10 (NS);

BA – 8 (NS).