Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.

	♠ AKJ43 ♥ 2 ♦ Q104 ♣ 10972
♠ 9852 ♥ 1075 ♦ J975 ♣ 64		♠ Q1076 ♥ AKQJ64 ♦ K ♣ 53
	♠ == ♥ 983 ♦ A8632 ♣ AKQJ8

¹ mocna sugestia układu 5⁺–5⁺ w kolorach młodszych, nie musi być jednak specjalnej nadwyżki honorowej (chyba że para ma w tej sekwencji własne ustalenia konwencyjne, np. stosuje w niej lebensohla)

² z ładnymi honorami oraz dobrym fitem treflowym N powinien przesądzić dograną, splinter 4♥ byłby jednak przelicytowaniem karty (a ponadto mogą wychodzić 3BA)

³ brak zatrzymania w kierach

⁴ krótkość kierowa, ale karta słabsza niż na bezpośredniego splintera

⁵ gdyby S miał ♦A K x x x oraz ♣A K D x x, zapowiedziałby – wówczas ze wszech miar prawidłowego – szlemika

Szlemik w trefle wychodzi i w autentycznym rozdaniu, jest to jednak kontrakt daleki od doskonałości. Po prostu obrońca E ma singlowego ♦, rozgrywający nie oddaje zatem lewy w tym kolorze. Na ogół jednak do oddania byłyby kier oraz (co najmniej jedno) karo, końcówka w trefle jest w więc w tym rozdaniu kontraktem absolutnie prawidłowym. I będzie ona zagrana na zdecydowanej większości stołów październikowego turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2010, zagrożenie kierowe zostanie bowiem na pewno ogłoszone, jako że E wejdzie tym kolorem do licytacji. Pozwoli to stronie NS uniknąć beznadziejnych 3BA, ułatwi jej natomiast bez wątpienia dogrania końcówki w trefle. A kilka duetów tej linii zapowie nawet szlemika w ten kolor – i dzięki korzystnej dla niej sytuacji w karach bez trudu go zrealizuje.

Minimaks teoretyczny: 6♣(NS), 12 lew; 920 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 12 (NS);

♦ – 10 (NS);

♥ – 6 (NS, WE!);

♠ – 8 (NS);

BA – 7 (NS).