Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.

	♠ A952 ♥ K52 ♦ K8 ♣ AQ87
♠ 1043 ♥ QJ107 ♦ AQ9 ♣ J109		♠ KQ7 ♥ 943 ♦ J10753 ♣ K3
	♠ J86 ♥ A86 ♦ 642 ♣ 6542

Znów coś absolutnie standardowego – tak jak wyżej będzie przebiegała (jeśli można to nazwać przebiegiem) licytacja na prawie każdym stole październikowego turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2010. Przeciwko 1BA(N) obrońca E wyjdzie blotką karo, a jego partner – ponieważ nie ma pewnego bocznego dojścia – nie powinien na trzeciej ręce wstawiać standardowej damy, tylko zabić ją ♦A i kontynuować ♦D. Rozgrywający weźmie tę lewę ♦K w ręce i zabierze się za trefle. Aby jednak zrobić swoje, będzie musiał zdobyć trzy wziątki w tym kolorze, czyli – mówiąc nieco tylko inaczej – trafić drugiego ♣K z tyłu. Tak czy owak, powinien zacząć od ściągnięcia w trzeciej lewie ♣A – może gracz W wykona wówczas standardową zrzutkę informacyjną, tzn. dołoży waleta? W kolejnej lewie rozgrywający dostanie się na stół ♥A i wyjdzie stamtąd treflem. Jeżeli coś go tknie (lub gdy W dodał do ♣A informacyjnego waleta), dołoży z ręki blotkę i zrobi swoje (karo, dwa kiery, trzy trefle i pik). Na ogół jednak w kluczowym momencie N wstawi z ręki ♣D i polegnie bez dwóch, za 100. Protokoły tego rozdania wypełnią zatem niewysokie zapisy na obu liniach.

Minimaks teoretyczny: 3♦(WE) z kontą, 8 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 8 (WE);

♥ – 7 (WE);

♠ – 8 (NS);

BA – 7 (NS).