Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.

33	♠ J106 ♥ AJ93 ♦ Q762 ♣ 76
♠ K532 ♥ 10854 ♦ 10 ♣ AQ103		♠ Q98 ♥ K72 ♦ J93 ♣ K854
	♠ A74 ♥ Q6 ♦ AK854 ♣ J92

albo:

albo:

W ostatnim – 33. – rozdaniu wrześniowego turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2010 przy grze na prawie każdym stole utrzyma się strona NS – w częściówce bezatutowej albo karowej. Grając w kara, S powinien w zasadzie oddać dwa trefle oraz po jednej lewie w każdym z kolorów starszych, obrońca W bardzo często zaatakuje jednak w kiera i rozgrywający będzie już mógł wziąć dziesięć lew. Dołoży bowiem ze stołu blotkę i albo nie odda kiera, albo – gdy E zabije pierwszą lewę ♥K – wyrobi sobie w tym kolorze trzy wziątki. A wówczas na dwa kiery dziadka S wyrzuci z ręki dwa piki. Tylko pierwszy wist w trefla (nierealny!) albo w pika bezwarunkowo ograniczyłaby rozgrywającego do dziewięciu wziątek.

Natomiast przeciwko 1BA(S) W wyjdzie najprawdopodobniej w blotkę pikową. Rozgrywający weźmie wówczas łatwo osiem lew – jeżeli tylko rzecz jasna nie zaimpasuje wówczas kierów, tylko wyrobi sobie dodatkową (a w sumie ósmą) wziątkę w pikach. Jeśli natomiast piki nie zostaną otworzone, S zrobi impas przeciwko ♥K – i również weźmie osiem lew (w tym wypadku: pięć karowych, dwie kierowe i pikową). A odda cztery trefle oraz albo pika (w pierwszym wypadku) albo ♥K (w drugim). W rozdaniu tym prawie wszystkie zapisy znajdą się zatem po stronie NS, a będą to – w kolejności ich frekwencji: 120, 130 i 110 punktów. Częściej niż w kara strona NS będzie bowiem grała w bez atu, ale jeśli już zagra w karo, to częściej weźmie w nie dziesięć niż dziewięć lew.

Minimaks teoretyczny: 2BA(NS), 8 lew, 120 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ – 9 (NS);

♥ – 7 (NS);

♠ – 7 (WE);

BA – 8 (NS).