Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.

28	♠ 32 ♥ AK852 ♦ J ♣ A10863
♠ A10987 ♥ QJ3 ♦ Q105 ♣ J7		♠ KQ4 ♥ 74 ♦ 98743 ♣ Q52
	♠ J65 ♥ 1096 ♦ AK62 ♣ K94

¹ inwit do końcówki z fitem kierowym, możliwe są też inne – konwencyjne – rozwiązania (na taki inwit aktualna karta e-S-a jest bowiem mocno nietypowa, a to ze względu na tylko trzy kiery i absolutnie zrównoważony skład 4333)

² tylko 12 PC, ale układ 5–5 i bardzo ładne, górne honory

Jeśli system daje taką możliwość, można na przykład licytować te ręce następująco:

¹ półforsujące (albo forsujące)

² naturalne albo nieminimum otwarcia (a po odpowiedzi forsującym 1BA także minimum) w składzie zrównoważonym

³ 10–11 PC w składzie zrównoważonym z trzykartowym fitem kierowym, inwit

⁴ tylko 12 PC, ale układ 5–5 i bardzo ładne, górne honory

Ta dograna na pewno nie zostanie zapowiedziana na każdym stole wrześniowego turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2010, bez wątpienia jednak sporo par NS ją osiągnie. Przeciwko tej – czy jakiejkolwiek innej kierowej – grze E zaatakuje ♠K i obrońcy zagrają trzy razy w ten kolor. Poza dwoma pikami rozgrywający będzie na pewno musiał oddać trefla, nie pozostanie mu zatem nic innego, jak tylko zaimpasować damę z waletem atu. Manewr ten niespodziewanie powiedzie się, stronę NS ozdobią więc wpisy w wysokości 620 albo 170 punktów. Z przewagą, jak sądzę, tych ostatnich. A gdyby jakimś cudem wist pikowy nie nastąpił (?), rozgrywający byłby już w stanie skompletować jedenaście wziątek, a oddać jedynie pika oraz trefla. Przed zagraniem na podwójny impas w atutach ściągnąłby bowiem ♦A K i wyrzucił z ręki jednego z przegrywających pików. Dokumentujących ten wyczyn zapisów w wysokości 650 czy 200 punktów dla NS trafi się jednak w turniejowych protokołach tego rozdania doprawdy bardzo, bardzo niewiele…

Minimaks teoretyczny: 4♥(NS), 10 lew; 620 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (NS);

♦ – 7 (W!);

♥ – 10 (NS);

♠ – 7 (NS);

BA – 8 (NS).