Polski Związek Brydża Sportowego

PZBS

KRS 0000219753, NIP: 525-16-56-918, Organizacja Pożytku Publicznego

konto PZBS: 07 1240 6175 1111 0000 4577 6692

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski


 

Regulamin cyklu, Regulamin cyklu na impy,

 

Wyniki i klasyfikacje znajdują się na stronach operatora KMP - BridgeSpider Sp. z o. o.

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski - https://bridgespider.com/kmp

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski na impy - https://bridgespider.com/kmpimp

 

Archiwum, 2010201120122013, 20142015, 2016, 2017KMP 2018, KMP 2019KMP 2020KMP 2021KMP 2022 KMP 2023

 

 


 

KMP 09/2010 - Analiza rozdań

Spis treści
KMP 09/2010 - Analiza rozdań
Rozdanie 2
Rozdanie 3
Rozdanie 4
Rozdanie 5
Rozdanie 6
Rozdanie 7
Rozdanie 8
Rozdanie 9
Rozdanie 10
Rozdanie 11
Rozdanie 12
Rozdanie 13
Rozdanie 14
Rozdanie 15
Rozdanie 16
Rozdanie 17
Rozdanie 18
Rozdanie 19
Rozdanie 20
Rozdanie 21
Rozdanie 22
Rozdanie 23
Rozdanie 24
Rozdanie 25
Rozdanie 26
Rozdanie 27
Rozdanie 28
Rozdanie 29
Rozdanie 30
Rozdanie 31
Rozdanie 32
Rozdanie 33

 

Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.

26 AK42
A75
72
10765
 
Q103
KQ964
4
Q843
10 J
10832
Q9863
A92
  98765
J
AKJ105
KJ
 

 

W

N

E

S

pas

1

pas

2BA1

pas

42

pas

pas

pas

 

1 inwit do dogranej z fitem pikowym

2 otwarcie minimalne honorowo, ale układ 5–5 z prawie pełnym kolorem bocznym

To też będzie absolutny kontrakt standard, znajdą się w nim prawie wszystkie pary NS uczestniczące we wrześniowym turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2010. Przeciwko 4(S) obrońca W zaatakuje K (a nie w silngla kara – i to nie tylko dlatego, iż i tak posiada prawie pewną wziątkę atutową). Rozgrywający zabije w dziadku A, a następnie w naturalny sposób ściągnie A K, a potem A K – z zamiarem przebicia na stole dwóch kart tego ostatniego koloru (w razie takiej potrzeby), a potem trafienia palcówki treflowej [w razie takiej potrzeby – gdyby bowiem spadła druga D, na dobre kara S zrzuciłby z ręki trzy trefle i palcówki w tym kolorze trafiać by już nie musiał (chyba że E przebiłby trzecią albo czwartą rundę kar pozostawionym mu atutem – z pierwotnie trzech – i wyszedłby blotką treflową…)]. Cóż, w rzeczywistości okaże się jednak, iż atuty podzieliły się 3–1, a W miał w karach singlową blotkę. Trzeba więc będzie oddać lewy: pikową i karową (nawet wówczas, gdy W nie przebije K w drugiej rundzie tego koloru) i trafienie palcówki treflowej stanie się zagraniem koniecznym do zrealizowania kontraktu. Jeżeli więc tylko przeciwnicy w żaden sposób nie podadzą rozgrywającemu pomocnej dłoni, niektóre końcówki pikowe zostaną przegrane.

Tymczasem gracz S mógłby wziąć aż jedenaście lew, musiałby jednak w pierwszej albo w drugiej rundzie kar zaimpasować damę (a potem trafić trefle). Nie byłoby to jednak zagranie statystycznie uzasadnione i dużo, dużo częściej aniżeli do zysku lewy doprowadziłoby do jej straty. W tym rozdaniu jednak akurat rozkłady nie pokrywają się z szansami. Dlatego właśnie podstawowym wpisem w jego turniejowy protokół będzie 620 dla WE, znajdą się w nim jednak również wcale, i to wcale nie tak rzadko, setki na przeciwną stronę. A wpisy w wysokości 650 punktów dla NS trafią się tam zupełnie sporadycznie.

Minimaks teoretyczny: 5(NS), 11 lew; 650 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 6 (NS, WE!);

– 8 (NS);

– 8 (WE);

– 11 (NS);

BA – 8 (NS).