Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.

	♠ QJ103 ♥ 102 ♦ Q985 ♣ Q97
♠ A98 ♥ A754 ♦ 6 ♣ AJ642		♠ K652 ♥ 63 ♦ K74 ♣ K1053
	♠ 74 ♥ KQJ98 ♦ AJ1032 ♣ 8

Nasz System:

¹ chyba że S dysponuje możliwością dwukolorowego wejścia 2♠ (kiery i młodszy), wówczas rzecz jasna powinien z niego skorzystać

² nadwyżka honorowa, kontra wywoławcza

albo:

¹ chyba że S dysponuje możliwością dwukolorowego wejścia 2♠ (kiery i młodszy), wówczas rzecz jasna powinien z niego skorzystać

² nadwyżka honorowa, kontra wywoławcza

³ z układem 5–5, solidnymi longerami oraz znajdując się w korzystnych założeniach, S może sobie śmiało pozwolić na kontynuowanie walki

Rozdanie niełatwe do stawiania na jego temat turniejowych prognoz. Strona WE może w nim wziąć aż dziesięć lew, grając w trefle (jeśli tylko rozgrywający wyłapie trzecią damę atu u N; po dwukolorowej licytacji S będzie to jednak jak najbardziej możliwe), a NS – dziewięć, grając w kara. W polskich systemach licytacyjnych niełatwo będzie jednak uzgodnić trefle, a jeszcze trudniej zorientować się (stronie WE), że kolor ten jest tak dobrze sfitowany (dziewięć kart). Stąd po dosyć oczywistym zalicytowaniu przez S 3♦ mało która z par przeciwnych przelicytuje je czterema treflami (które mogłyby dosyć łatwo zrealizować). Ale też, jeśli już tak się stanie, WE nie zapowiedzą po tym raczej obronnych 4♦ (bardzo opłacalnych – tylko bez jednej, nawet z kontrą to tylko 100 punktów). Myślę zatem, że w turniejowych protokołach tego rozdania zapisy w wysokości 110 punktów dla NS będą przeważały nad stotrzydziestkami dla strony przeciwnej (a jeszcze bardziej nad setkami dla NS).

Minimaks teoretyczny: 4♦(NS) z kontrą, 9 lew ; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (WE);

♦ – 9 (NS);

♥ – 7 (NS);

♠ – 8 (WE);

BA – 8 (WE).