Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.

25	♠ 1074 ♥ J94 ♦ 10985 ♣ K76
♠ Q32 ♥ K86 ♦ Q3 ♣ Q9852		♠ KJ986 ♥ Q10732 ♦ J ♣ A10
	♠ A5 ♥ A5 ♦ AK7642 ♣ J43

¹ dwukolorówka Wilkosza, w niekorzystnych założeniach można przedłożyć to otwarcie ponad 1♠

² naturalne

³ do koloru partnera

⁴ kiery i jakiś inny kolor

albo:

¹ dwukolorówka Wilkosza, w niekorzystnych założeniach można przedłożyć to otwarcie ponad 1♠

² naturalne

³ do koloru partnera

⁴ kiery i jakiś inny kolor

⁵ nadwyżka i około czterech lew: albo oni grają z kontrą, alby my gramy 4♦ (w tej sekwencji, szczególnie po dwukolorowym otwarciu E, naturalna nadwyżkowa kontra wywoławcza na pozostałe kolory nie miałaby przecież specjalnego sensu)

⁶ z tak dużym fitem karowym, a przy tym bez pewnej wziątki na grę przeciwników N odchodzi oczywiście na 4♦ (których nie ma nawet kto skontrować)

¹ dwukolorówka kiery i inny, w niekorzystnych założeniach można przedłożyć to otwarcie ponad 1♠

² naturalne

³ nadwyżka i około czterech lew: albo oni grają z kontrą, alby my gramy 4♦ (w tej sekwencji, szczególnie po dwukolorowym otwarciu E, naturalna nadwyżkowa kontra wywoławcza na pozostałe kolory nie miałaby przecież specjalnego sensu)

⁴ z tak dużym fitem karowym, a przy tym bez pewnej wziatki na grę przeciwników N odchodzi oczywiście na 4♦ (których nie ma nawet kto skontrować)

Jeżeli gracz S na to pozwoli, przeciwnicy utrzymają się w kontrakcie 3♥. I zrealizują go, mają bowiem do bezwzględnego oddania jedynie po jednej wziątce w każdym z kolorów (kiery zostaną rozegrane blotką do króla, a potem blotką do dziesiątki w ręce E). W podobny sposób zawodnicy WE mogliby zrealizować kontrakt 3♠.

Jeśli jednak zawodnik S wejdzie najpierw naturalnie karami, a w następnym okrążeniu – gdy dobiegną doń 3♥ gracza W – będzie kontynuował walkę przy pomocy kontry (w tej sekwencji coś w rodzaju kontry atakująco-obronnej, mimo że ta jest stosowana w zasadzie na większych wysokościach), jego partner – z dużym fitem karowym, a przy tym nie posiadając ani jednej pewnej wziątki na grę przeciwników – odejdzie na 4♦. A te najprawdopodobniej nie zostaną nawet skontrowane. Rozgrywający będzie musiał oddać kiera, pika oraz trefla (bądź dwa trefle – gdy nie połapie się w rozkładzie tego koloru). Nawet jednak wpadka bez dwóch, za 100 (nie mówiąc już o bez jednej, za 50) będzie opłacalna w stosunku do możliwych do wygrania na przeciwnej linii w niespecjalnie trudny sposób 3♥ czy 3♠, wartych 140 punktów.

W turniejowych protokołach tego rozdania najliczniej będą jednak obecne właśnie te ostatnie wpisy – w wysokości 140 punktów dla WE; pięćdziesiątki i setki dla tej samej strony znajdą się w nich dużo rzadziej.

Minimaks teoretyczny: 3BA(NS) z kontrą, 8 lew albo 4♦(NS) z kontrą, 9 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ – 9 (NS);

♥ – 9 (WE);

♠ – 9 (WE);

BA – 8 (NS).