Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.

Rozdanie 10 Rozd. E, po partii: obie	♠ 10 7 5 ♥ A 6 5 ♦ 10 5 4 ♣ A Q 5 3
♠ A Q 8 ♥ K Q 10 8 ♦ 7 ♣ J 10 8 6 2		♠ K 9 ♥ 4 3 2 ♦ K J 9 6 3 ♣ 9 7 4
	♠ J 6 4 3 2 ♥ J 9 7 ♦ A Q 8 2 ♣ K

Nasz System:

¹paskudne 11 PC, na pewno nie jest to drugoręczne popartyjne otwarcie

²wejście 2♠ byłoby akurat szczęśliwe, ale też bardzo niebezpieczne, natomiast ewentualna kontra nie wiadomo do czego by doprowadziła

Wspólny Język:

^{1, 2}jak wyżej

Niewdzięczne rozdanie – wprawdzie S mógłby wygrać w nim 2♠, niemniej jednak skończy się na kontrakcie 1BA(E) albo 2♣(W), zaś S w ogóle nie zabierze głosu w licytacji. Oczywiście gdyby zdecydował się na wielce wątpliwe otwarcie 1♠, a partner tylko podniósłby do 2♠, to akurat byłoby to.

Przeciwko 1BA(E) S wyjdzie pikiem, więc rozgrywający weźmie tę lewę ♠K w ręce – i jeśli następnie zagra kiera do dziesiątki, skompletuje sześć wziątek (po trzy w każdym z kolorów starszych), czyli wybroni się bez jednej. Już jednak 2♣ tej strony będą mogły zostać zrealizowane, przynajmniej wtedy, gdy W trafnie rozwiąże kiery (tj. w pierwszej albo drugiej rundzie tego koloru zaimpasuje waleta), a po drodze przebije w dziadku trzecią rundę pików (dobrą figurą z ręki), właśnie po to, aby następnie podegrać stamtąd drugi raz kiery.

W przypadku kontraktu 2♠(S) W zaatakuje ♥K i rozgrywający będzie musiał go przepuścić. W drugiej lewie W wyjdzie bądź to w singla karo, bądź to w trefla, więc dalsza rozgrywka będzie prosta. S odbierze ♣D, dostanie się do stołu ♥A, na ♣A D zrzuci kiera oraz karo i zaimpasuje kara damą w ręce. Odda jeszcze trzy piki oraz karo, sam skompletuje więc wymagane osiem wziątek.

W protokole rozdania spotkamy niewysokie wpisy po obu stronach, przede wszystkim 90 dla WE oraz 100 i 110 dla NS.

Minimaks teoretyczny:2♠(S!), 8 lew; 110dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8(WE)

♦ – 7 (S!)

♥ – 7 (WE);

♠ – 9 (S!);

BA – 7 (S!).