KMP 3/2016 - analiza rozdań
Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.
Rozdanie 13 Rozd. N, po partii: obie |
♠ A K 10 9 7 5 4 ♥ 5 ♦ 4 3 ♣ 10 7 2 |
|
♠ ♥ K 10 7 ♦ Q J 8 7 6 5 ♣ K J 9 3 |
♠ Q J 2 ♥ Q J 8 4 3 2 ♦ 9 ♣ Q 6 5 |
|
♠ 8 6 3 ♥ A 9 6 ♦ A K 10 2 ♣ A 8 4 |
W |
N |
E |
S |
– |
3♠ |
pas |
4♠ |
pas |
pas |
pas |
|
Tak potoczy się w tym rozdaniu licytacja na dużej większości stołów, końcówka w piki będzie więc w nim kontraktem standardowym. E zaatakuje bądź to ♥D, bądź to singlową ♦9. Mimo że ma pewną wziątkę atutową, ten drugi atak daje mu szansę na zrobienie dwóch przebitek, bądź na przebitkę i promocję drugiej wziątki atutowej. W tym celu partner musiałby mieć dwa asy, w tym karowego. W tym wypadku od wyboru pierwszego wistu nie będzie jednak nic zależeć, rozgrywający zawsze będzie musiał oddać lewę pikową i dwie treflowe (lub ekwiwalent). Najpopularniejszym wpisem w protokole będzie przeto minimaksowe 620 dla NS.
Niektórzy gracze S mogą postawić na 3BA, licząc na sześć-siedem lew pikowych oraz własne topy w kolorach bocznych. Teoretycznie będą mieli rację, najczęściej ręce NS dadzą taką samą liczbę lew w piki i bez atu – 11. Teraz jednak kluczowy kolor dzieli się 3–0 (szansa 22%), więc rozgrywający będzie musiał stracić tempo na jego wyrobienie. Jeśli więc dostałby wist kierowy, poległby na 3BA bez dwóch, zaś po treflowym zrobiłby tylko swoje (gdy zabiłby pierwszą lewę ♣A). Najprawdopodobniej jednak przeciwko 3BA(S) W wyszedłby w karo i to gracz S byłby górą; po ♦D zrobiłby bowiem jedną, zaś po karowej blotce dwie nadróbki. W obu wypadkach pobiłby na noty grających jak Pan Bóg przykazał w piki.
Minimaks teoretyczny:4♠(NS), 10 lew; 620 dla NS.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
♣ – 7(S!);
♦ – 6(NS,WE!);
♥ – 8 (WE);
♠ – 10 (NS);
BA – 7 (NS).