Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.

Rozdanie 32 Rozd. W, po partii: EW	♠ A J 6 ♥ Q 9 6 ♦ 10 6 4 3 2 ♣ K 8
♠ 9 4 3 ♥ A J 8 3 ♦ J ♣ A J 9 4 2		♠ K 10 7 5 2 ♥ 5 4 ♦ Q 9 8 5 ♣ Q 10
	♠ Q 8 ♥ K 10 7 2 ♦ A K 7 ♣ 7 6 5 3

¹można dać trzecioręcznego 1♠, ale założenia są niekorzystne, a E ma tylko 7 PC

²z takim układem warto powalczyć – gdy partner zgłosi kara, W zalicytuje kiery, by pokazać, że może grać w trzy pozostałe kolory

albo:

¹można dać trzecioręcznego 1♠, ale założenia są niekorzystne, a E ma tylko 7 PC

²z takim układem warto powalczyć – gdy partner zgłosi kara, W zalicytuje kiery, by pokazać, że może grać w trzy pozostałe kolory

³słaby kolor, ale partner otworzył na czwartej ręce, więc to NS mają w rozdaniu przewagę siły

albo:

¹mimo wszystko

²zbyt marna karta na kontrę wywoławczą

³drury

⁴zupełna słabość

Na niejednym stole turnieju – w ten czy inny sposób – ostatecznym kontraktem staną się właśnie 2♠(E). Przeciwko tej grze S zaatakuje bez wątpienia ♦A i już gra będzie nietrudna do zrealizowania. Nawet bowiem, gdyby w drugiej lewie S wyszedł ♠D, która zostałaby przez jego partnera przepuszczona, albo blotką atu, którą N zabiłby asem i powtórzył ♠6, E oddałby już tylko dwa piki, trefla oraz dwa kara. Natomiast jeżeli w drugiej lewie S zagrałby małym kierem, rozgrywający mógłby już zrobić swoje na kilka sposobów, np. kiera by przepuścił, kontynuację tym kolorem pobił ♥A na stole, przebił w ręce kiera i zagrał ♣D na impas… Kontrakt 2♠(E) położyłby jedynie atak blotką kierową, po którym – gdy rozgrywający dodałby ze stołu blotkę i N wziąłby pierwszą lewę ♥9 – ten ostatni musiałby odwrócić blotką atu… Z powyższego wynika, że 2♠(WE) będą powszechnie realizowane.

W związku z powyższym kontrakty 3♦, które będą kładzione tylko bez jednej (do oddania dwa atuty i po jednej lewie w każdym z kolorów bocznych), należy uznać za opłacalną obronę gry przeciwników, tym bardziej że nie będą one raczej kontrowane. To samo można powiedzieć o kontraktach 2BA(N), które po naturalnym wiście pikowym także zostaną położone tylko bez jednej. Rozgrywający utrzyma się bowiem ♠D na stole i ściągnie ♦A K, a kiedy przekona się o złej sytuacji w tym kolorze, zagra kiera do dziewiątki w ręce. Weźmie przeto dwa piki, dwa kiery, dwa kara i trefla. W widne karty – po pikowym – mógłby nawet zrobić swoje (osiem lew), ale to tak nierealne, że nie warto się tym zajmować…

W protokole rozdania spotkamy przeto przede wszystkim zapisy w wysokości 110 i 50 dla WE.

Minimaks teoretyczny:  2BA(NS)z kontrą, 7lew; 100dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 6(NS,WE!);

♦ – 8 (NS);

♥ – 7 (NS);

♠ – 8 (W!);

BA – 7(NS).