Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.

Rozdanie 10 Rozd. E, po partii: obie	♠ AQ5 ♥ KT8 ♦ 8754 ♣ J97
♠ KT94 ♥ A42 ♦ 932 ♣ 532		♠ 86 ♥ Q7653 ♦ QJ ♣ QT64
	♠ J732 ♥ J9 ♦ AKT6 ♣ AK8

Kolejny standardowy kontrakt firmowy. Po licytacji, jaka miała miejsce, wskazany będzie wist w kolor starszy (N nie ma starszych czwórek, S może, ale nie musi mieć starszych czwórek), W zaatakuje zatem najprawdopodobniej ♠10. Rozgrywajacy puści pierwszą lewę do ręki i weźmie ją tam ♠W. W pogoni za maksymalną liczbą lew S wejdzie następnie na stół ♠D i zagra stamtąd w karo, aby zaimpasować w tym kolorze damę z waletem. ObrońcaE dołoży jednak figurę, przeto rozgrywający pobije ją w ręce ♦A, wróci do dziadka ♠A i powtórzy stamtąd karem. Od E wyskoczy wówczas druga figura tego koloru, S zabije ją więc królem i zagra w kiery, aby wyrobić sobie choćby jedną lewę w tym kolorze. Najprawdopodobniej odda po drodze dwa kiery, a na końcu też pika, sam jednak zrealizuje swój kontrakt z nadróbką. Weźmie bowiem cztery kara, trzy piki, dwa trefle oraz jednego kiera.

Po pierwszym wiście pikowym – i tylko po takim wstępie – rozgrywający mógłby już zrobić dwie nadróbki. Przynajmniej w widne karty – tym celu konieczne bowiem byłoby wstawienie w pierwszej rundzie kierów z dziadka króla, a następnie podwójne zaimpasowanie trefli, tj. wyjęcie obrońcy E damy z dziesiątką w tym kolorze.

Zdecydowanie najpopularniejszy wpis w protokole tego rozdania opiewać będzie jednak na „tylko” 630 punktów po stronie NS.

Minimaks teoretyczny: 4BA(NS), 10 lew; 630dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9(NS);

♦ – 11 (NS);

♥ – 8 (NS);

♠ – 10 (NS);

BA – 10 (NS).