Rozdanie 16; rozdawał W, po partii WE.

Rozdanie 16 Rozd. W, po partii: EW	♠ 97 ♥ Q ♦ AKJ43 ♣ AQJ93
♠ J63 ♥ J97654 ♦ T52 ♣ 4		♠ A852 ♥ T82 ♦ Q97 ♣ T75
	♠ KQT4 ♥ AK3 ♦ 86 ♣ K862

Nasz System:

¹ czwarty kolor

² układ 5⁺♦–5⁺♣

³ partner może mieć tylko 12 PC, przeto S nie może sam z siebie wyjść z licytacją powyżej szczebla 3BA; jeżeli na linii NS jest do zrealizowania prawidłowy szlemik, to inwit musi wyjść od zawodnika N

⁴ inwit

⁵ oczywiste zarówno samo przyjęcie, jak i wybór gry w trefle – przy czterech kartach tym kolorze i pustym dublu w karach

Wspólny Język:

¹ układ 5⁺♦–5⁺♣, 16–17 PC

² szlemikowe uzgodnienie trefli, teraz jak najbardziej uzasadnione, partner przyrzekł bowiem co najmniej 16 PC

³ cuebid

⁴ blackwood nie ma sensu, bowiem odpowiedź 5♥ (dwie wartości z pięciu bez damy atu) i tak by go przesądziła, a brakowałoby asa i damy atu

S powinien zatem po prostu te 6♣ zapowiedzieć, istnieje bowiem ogromna szansa, że na swoją licytację (skaczący rebid 3♣, a potem cuebid karowy) partner ♣D posiada. A jak nie, to chociaż ♣W… Gracz S jest pewien, że wraz z partnerem posiadają dziewięć trefli, gra premiowa w ten kolor nigdy nie będzie więc kontraktem beznadziejnym. Ponadto – i to jest w tych rozważaniach najważniejsze – gracz N licytował odpowiedzialnie, cały czas do przodu.

Bardzo ładny szlemik w trefle, osiągnie go – jak sądzę – wiele par linii NS. Aby odebrać należną stronie WE jedną lewę, obrońca E musi na pierwszym wiście pociągnąć ♠A, inaczej na dziadkowe ♥A K wylecą z ręki N obie blotki pikowe. I gracz ten zdecydowanie tak właśnie powinien zawistować, szczególnie w turnieju na maksy. W meczu uzasadnionym, choć też odważnym posunięciem byłoby wyjście blotką pik, spod asa – E wie bowiem, że zatrzymanie pikowe – król, może z waletem – wyłoży się w dziadku, N może natomiast posiadać w nim dwie blotki. Z drugiej strony, byłoby jednak trochę strach – w pewnych okolicznościach (nieczęsto, ale zawsze) gracz E może bowiem brać wziątkę na swoją ♦D x x (najczęściej jednak wszystkie małe kara z ręki N będą mogły zostać wyrzucone na piki i kiery dziadka). Tak też będzie najprawdopodobniej wyglądała rozgrywka szlemika karowego; będzie też można – po ściągnięciu ♣A D – przebić na stole karo (albo nawet dwa). Nie będzie to zatem żaden poważny test dla rozgrywającego.

W rozdaniu wychodzi też szlemik w bez atu, rozgrywający tego kontraktu naje się jednak trochę strachu. Oczywiście powinien on dążyć do wzięcia lew pikowych, obrońca E zaś – dwukrotne zagrane z ręki N (wówczas dziadka) blotki pikowe przepuścić. Tym bardziej że będzie w stanie łatwo wyliczyć, iż postępując tak, nie puści nawet nadróbki. Z drugiej strony – jeżeli pierwszą lewę pikową weźmie król w ręce, to prawie każdy rozgrywający wstawi w drugiej rundzie koloru damę. A to na zasadzie – nie niezłomnej, ale zawsze – iż posiadając ♠A, W raczej zabiłby nim w pierwszej rundzie pików króla (?).

Najpopularniejszym wpisem w turniejowych protokołach tego rozdania winno być 920 dla NS, znajdą się w też jednak i wpisy 940 (6♣ z nadróbką) oraz 990 (6BA swoje) dla tej strony.

Minimaks teoretyczny: 6BA(NS), 12 lew; 990 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 12 (NS);

♦ – 11 (NS);

h – 8 (NS);

♠ – 11(NS);

BA – 12 (NS).