Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.

Rozdanie 7 Rozd. S, po partii: obie	♠ A73 ♥ J942 ♦ Q63 ♣ AKQ
♠ T5 ♥ 875 ♦ AJ874 ♣ T32		♠ K864 ♥ AT6 ♦ T52 ♣ J95
	♠ QJ92 ♥ KQ3 ♦ K9 ♣ 8764

¹ to nie jest pierwszoręczne otwarcie, szczególnie po partii, chyba że dla zawodnika hipernowoczesnego

Standardowa gra końcowa, która zostanie zapowiedziana na prawie każdym stole lutowego turnieju. Optymalny dla obrońców byłby pierwszy wist karowy (ze względu na konfigurację tego koloru lepiej byłoby grać kontrakt firmowy z ręki e-S-a), i na taki też obrońca E – po wyeliminowaniu ze względu na licytację pików – może jak najbardziej się zdecydować. Nawet wówczas rozgrywający zadysponuje jednak ze stołu ♦K, przepuści drugą rundę kar, następną zabije damą – i odda jeszcze tylko ♥A, na szczęście w ręce bezpiecznego przeciwnika E, a na końcu ♠K. Sam skompletuje zatem dziewięć wziątek, wartych 600 punktów.

Tylko po pikowym N mógłby zrobić nadróbkę, jego partner natomiast – gdyby to on rozgrywał 3BA – wziąłby łatwo 10 lew po ataku karowym.

W protokole rozdania spotkamy jednak przede wszystkim zapisy w wysokości 600 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 4♠(NS), 10 lew; 620 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10(NS);

♦ – 7(NS);

♥ – 9(NS);

♠ – 10 (NS);

BA – 9 (NS).