Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 33 Rozd. N, po partii: -	♠ 983 ♥ AKQ82 ♦ T7 ♣ Q42
♠ KJ5 ♥ T5 ♦ Q53 ♣ A9875		♠ A762 ♥ 763 ♦ AK6 ♣ JT6
	♠ QT4 ♥ J94 ♦ J9842 ♣ K3

¹ partner ma co najwyżej dwa kiery, więc także WE prawie na pewno dysponują w tym rozdaniu kolorem uzgodnionym

² 2♠ – z trójki – wyglądają dosyć atrakcyjnie (szczególnie iż przy trzech pikach W ma dubla kierowego), grożą jednak kontraktem na sześciu atutach, gdy także partner ma w tym kolorze jedynie trzy karty (a jest to jak najbardziej możliwe)

albo:

¹ paskudna ta kontra wielce

² niektóre pary różnicują w tej sekwencji znaczenie odpowiedzi 2♦ i 2♥, obie one wskazują jednak fit kierowy

Gracz N ma wprawdzie tylko 11 PC, ale bardzo ładne kiery, jego otwarcie jest zatem jak najbardziej uzasadnione. Wcześniej czy później silniejsza strona WE włączy się jednak do walki, czego efektem będą rozgrywane przez zawodnika W 3♣, rzadziej 2♠. Rozkłady są dla WE korzystne, grając w trefle, odda się zatem tylko dwa kiery oraz jedną wziątkę atutową, co zaowocuje zapisem w wysokości 130 punktów. W praktyce lepsze będą jednak siedmioatutowe 2♠ – dzięki wspomnianym już korzystnym dla strony WE położeniom, ale też podziałowi tego koloru 3–3, grając weń, odda się jedynie dwa kiery, trefla oraz jedną wziątkę na rozkurz. I to pod warunkiem, iż po odebraniu dwóch kierów N wyjdzie albo w trefla – wówczas broniący zmontują w tym kolorze przebitkę, wykorzystując fakt, że rozgrywający nie będzie mógł szybko trzy razy zaatutować, straciłby bowiem przebitkową kontrolę nad kierami, skutkiem czego musiałby oddać w tym kolorze jeszcze jedną lewę – albo w karo – wtedy również gracz W nie zdąży zrobić na czas wszystkiego, co konieczne, tj. przebić w ręce kiera, wyatutować i wyrobić sobie trefli.

Jeżeli natomiast N błędnie zaatakowałby trzy razy w kiery, rozgrywający przebiłby w ręce i już mógłby zrobić drugą nadróbkę: wszedłby ♦A, zaimpasował piki waletem w ręce, zgrał ♠K, wrócił do dziadka ♦K, ściągnął ♠A i wyszedł stamtąd ♣W – z zamiarem puszczenia go wkoło. W takiej wersji rozwoju wydarzeń oddałby jedynie dwa kiery i trefla.

W protokołach tego rozdania znajdą się przede wszystkim zapisy 130 dla WE oraz – chyba jednak rzadziej – 140 dla tej samej strony.

Minimaks teoretyczny: 3♠(WE), 9 lew; 140dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (WE);

♦ – 7 (WE);

♥ – 7 (NS);

♠ – 9 (WE);

BA – 8 (WE).

Analizy przygotował Wojciech Siwiec