Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 1 Rozd. N, po partii: -	♠ K98742 ♥ Q ♦ K985 ♣ 75
♠ 3 ♥ AKT965 ♦ A2 ♣ AK86		♠ QT65 ♥ 742 ♦ J64 ♣ T94
	♠ AJ ♥ J83 ♦ QT73 ♣ QJ32

¹ naturalne słabe dwa

² patrz niżej

Miltonów „tylko” 18, ale najlepsze z możliwych honory oraz ofensywny układ 6–4, z solidnym sześciokartem w kolorze starszym. Karta zawiera tylko cztery przegrywające, W może więc liczyć – także na podstawie tzw. bilansu statystycznego – że partner pokryje co najmniej jedną z nich. A po blokującym otwarciu przeciwnika wolno mu żywić nawet nieco większe oczekiwania co do ręki E. Owszem, od czasu do czasu lepsza może okazać się gra w trefle, np. gdyE ma singla w kierach oraz pięciokartowego longera w kolorze treflowym, po pierwsze jednak, będzie to przypadek nieczęsty, a po drugie, nawet wówczas końcówka w kiery niekoniecznie będzie skazana na bezwarunkową porażkę. Alternatywna kontra może natomiast grozić choćby tym, iż partner, na przykład z taką ręką jak aktualna, na nią spasuje. Chociażby z rozpaczy czy też uznając, iż będzie to największa szansa na wzięcie zapisu na swoją stronę. Oczywiście, w zasadzie tak postąpić nie powinien, nie warto jednak roztaczać przed nim pokusy.

¹ multi

² do koloru partnera

³ uzasadnienie jak wyżej, pozycja jest bowiem w istocie taka sama jak w sekwencji poprzedniej

Na wielu stołach drugiego w tym roku turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski w rozdaniu tym dojdzie do rozgrywanego przez W kontraktu 4♥, mimo że zawodnik ten w zasadzie będzie musiał zapowiedzieć go z ręki. Jak już jednak wspomniałem, będą ku temu solidne podstawy. Przeciwko tej grze obrońca N wyjdzie najprawdopodobniej treflem, powiedzmy jednak, że nastąpi groźniejszy wist pikowy – do waleta w ręce e-S-a, i kontynuacja ze strony tego ostatniego ♠A. Rozgrywający przebije w ręce (może też wyrzucić w zamian karo) i pociągnie ♥A; od e-N-a spadnie wówczas dama. Zgodnie z zasadą ograniczonego wyboru, wspartej tu licytacją (w której N wskazał sześciokart pikowy), racjonalnie będzie przyjąć, iż była on jedynym atutem e-N-a. Stąd konieczność dostania się do dziadka i zaimpasowania e-S-owi hipotetycznego ♥W. A to będzie możliwe jedynie przy pomocy przebicia tam czwartej rundy trefli, będzie to również konieczne, aby zlikwidować tę potencjalną przegrywającą w ręce rozgrywającego (chyba że bądź to trefle dzielą się 3–3, bądź to padł pierwszy wist w ten kolor). Jeżeli zatem W założy, iż ♥D była singlowa, powinien następnie zagrać ♣A i trefla, a potem przebić na stole czwartą rundę tego koloru i zrobić w ręce impas ♥10. Odda wówczas tylko po jednej wziątce w każdym z kolorów bocznych, a sam skompletuje wymagane 10 lew. Podobnie powinna potoczyć się rozgrywka także po wiście treflowym (choć wówczas możliwe będzie też wyrobienie sobie dojścia do dziadka na ♣10/9).

W rzeczywistości ♥D istotnie była singletonem, tyle tylko, iż w przypadku, gdy pochodziłaby ona jednak z konfiguracji ♥D W sec – i rozgrywający pociągnąłby wtedy ♥A K z góry, kontrakt zostałby zrealizowany bez względu na rozkład koloru treflowego. W związku z tym wdaje się, iż ta druga linia rozgrywki będzie miała matematycznie większą łączną szansę powodzenia. Wynosi ona po prostu 40% i jest równoważna prawdopodobieństwu podziału kierów 2–2. Natomiast rozegranie tego koloru na impas w drugiej rundzie powiedzie się wprawdzie w prawie 46% przypadków, tyle że musimy je jeszcze pomnożyć przez prawdopodobieństwo zdarzenia, że przy singlu kierowym N będzie też miał krótsze od swojego partnera trefle (w praktyce – dwa). Oczywiście – dodatkowo – kiedy okaże się, iż trefle są rozłożone 3–3, rozgrywający pociągnie też ♥K z góry i zrobi swoje w przypadku układu ręki e-N-a 6–2–2–3. Co jednak jeszcze ważniejsze, po odlicytowaniu przez e-N-a sześciu pików szansa na zastanie w jego ręce krótkich kierów i krótkich trefli wyraźnie wzrosła (wobec oczekiwań apriorycznych), np. wziąwszy pod uwagę rozkład trefli 4–2, dubel tego koloru około cztery razy częściej znajdzie się w ręce e-N-a niż u e-S-a. Według moich (przybliżonych) obliczeń sprawia to, iż szansa powodzenia linii rozgrywki przedstawionej jako druga co najmniej dościga tu 40%, czyli prawdopodobieństwo sukcesu gry ♥A K z góry. Wniosek stąd, iż w turnieju końcówki 4♥ będą zarówno realizowane, jak i przegrywane, a że ponadto niektóre duety linii WE bez niewątpliwie poprzestaną na częściówce 3♥, w protokole rozdania możemy się spodziewać przede wszystkim następujących wpisów: 420, 170 i 140 dla WE oraz wpadkowych 50 dla NS. W piki strona NS może natomiast wziąć lew osiem (zasadniczo po wyłapaniu ♦W, ale W nie będzie też miał łatwej obrony), stąd 2♠(WE) z kontrą zostałyby na pewno zrealizowane, a kontrakt o dwa szczeble wyższy okazałby się opłacalną obroną możliwej do zrealizowania końcówki przeciwników.

Minimaks teoretyczny: 4♠(NS) z kontrą, 8 lew; 300dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ – 8 (NS);

♥ – 10 (WE);

♠ – 8(NS);

BA – 6 (WE).