Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.

Rozdanie 19 Rozd. S, po partii: EW	♠ 652 ♥ A6532 ♦ 9864 ♣ 5
♠ AKQ873 ♥ J ♦ KJT2 ♣ 42		♠ 9 ♥ QT97 ♦ 73 ♣ AQ9863
	♠ JT4 ♥ K84 ♦ AQ5 ♣ KJT7

¹ można też spasować, ale E ma ofensywny układ 6–4, może zatem coś się z tego 1BA urodzi…

² tak solidny sześciokart należy preferować, rebidując, zwłaszcza że po alternatywnych 2♦ partner mógłby spasować z trzema kartami w tym kolorze i tylko jednym pikiem

Jak widać, nieobowiązkowa odpowiedź E 1BA podniesie tylko grę pikową o jeden szczebel. A jakoś te 3♠ będzie się grało, przynajmniej gdy W połapie się co do zagrożenia przebitką i pierwszy wist treflowy e-N-a zdecydowanie zabije na stole asem. W drugiej lewie zarówno naturalne, jak i konieczne będzie zagranie w karo – do figury w ręce W, powiedzmy, waleta. Dalej będzie można kontynuować na różne sposoby, np. karem z ręki, aby zmusić obrońców do zagrania w atu. Wcześniej czy później sprowadzi się to jednakże do tego, iż rozgrywający będzie musiał oddać dwa kara, kiera oraz ♣K, swój nieco zawyżony kontrakt 3♠ jeszcze zatem szczęśliwie zrealizuje. O nadróbce nie będzie jednak mowy, chyba że gracz S popełni poważny błąd – po ♦D zagrywając ♣K i ♣W – bądź też broniący nieopatrznie zagrają dwa razy w kiery. W zdecydowanej większości wypadków skończy się jednak na dziewięciu wziątkach i minimaksowym wpisie 140 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 3♠(WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (WE);

♦ – 8(WE);

♥ – 7 (WE);

♠ – 9 (WE);

BA – 8 (WE).